Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Ongewenste medereiziger

We gaan het verhaal over het hoe en waarom hier niet vertellen, dat heeft hier niks mee te zien.

Maar het was een feit dat Slow en mske gisteren ineens over de ring rond Brussel reden omdat ze toch al ergens bijna halverwege waren.

Eens terug thuis zette Slow de patatten op ’t vuur en de radio aan, hij kwam in het buro en vroeg: “Everberg, waar is dat?” “We zijn er net nog gepasseerd” zei mske. Het was kwart na één.

Als we de internetgazet lezen blijkt dat ze ergens onderweg een vrachtwagen zijn tegen gekomen die de dood als convoyeur had.

Je mag er niet bij stil staan of je zou geen poot meer verzetten.

Previous

Den Broes

Next

De man die zijn eigen echo is

2 Comments

  1. ja,geluk zit in een klein hoekje……
    grtjs..

  2. Toen we een paar jaar geleden naar de ardennen reden ,waren we getuige van drie ongevallen op onze trip. Toen zeiden we tegen elkaar ,daar zijn wij toch telkens aan ontsnapt! Eigenlijk griezelig als je er begint op door te denken..

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén