Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Gebruik dan toch de trap

mske is met haar been door de zoldervloer gezakt. Toen ze dit huis kochten was het klaar en duidelijk zichtbaar dat die zoldervloer niet meer deugde, maar op zolder leef je niet, dus was dat een plan voor later. En op die zolder moeten ze practisch niet zijn, ware het niet dat er een lek is bij de samenvoeging van de twee daken zodat Slow een zeer ingenieus systeem had uitgewerkt en daar een goot onder het lek had gehangen zodat het in de tuin afliep.

Om het houtwerk te sparen wou hij nu nog een stuk folie tegen het dak zelf vastmaken. Maar aangezien Slow maar twee handen heeft, vroeg hij mske om efkes te helpen. En mske zag dat het goed was, maar wou de nietjesmachine gaan halen omdat je dan kon vastmaken terwijl je de andere kant goed stak.

En kwak … er door! Ze dacht dat haar been over was. En toen ze dat er uit haalde is ze gewoon op zolder gaan liggen op haar rug met haar been omhoog en dacht aan wat er zou gebeuren moest ze bezwijmen. Ze zag al visioenen van mannekes met draagberries. Dus zei ze tegen Slow dat hij haar naar beneden moest helpen. Maar dat been zag zo blauw, tegen het zwarte aan. Uiteindelijk kon ze er toch op staan alhoewel … en later kon ze er op pikkelen en pikkelde de trap af naar de slaapkamer.

Daar was een gat in het plafond van de slaapkamer. Toen kreeg mske zeker bijna iets! Slow zei dat dat zo erg niet was als haar been. Maar dat been zag niet meer blauw maar knalrood. mske zei dat ze de lakens moest verversen want dat bed lag vol gruis. Slow wou naar spoedgevallen en mske wou niet. Ze kwam dan maar naar beneden gepikkeld, legde haar been op een taboeretje en zei dat het alleen maar geschramd was. Maar Slow stond als een wachter aan de deur en wou naar de dokter en mske wou niet. Ze wist alleen niet waar het ontsmettingsmiddel was. Toen wou Slow naar de apotheker ontsmettingsmiddel halen en mske zei: “Goed” en Slow zei: “Maar jij gaat mee”. mske belde zelf de apotheker op die zei dat ontsmetten goed was, maar Slow was onwrikbaar en omdat hij daar waarschijnlijk anders nu nog had gestaan is mske dan maar mee naar de apotheker gepikkeld.
 
Het is een eigenaardige werkstijl met één been onder de pc-tafel en het ander naast haar op een taboeretje, maar ze kan er hier niet onderuit. Slow heeft zelfs een warm/koud zakje gekocht en houdt het uur in het oog, 20 minuten er op, 20 minuten er af.
 
Nu hoor ik hem hierboven lopen, heel waarschijnlijk is hij het plafond van de vloer aan het rapen. Ja ja, zie je wel, ik hoor de stofzuiger.

Previous

Boenk de bank

Next

Halloween

1 Comment

  1. 04-10-2003, 21:51:43
    Het zelfde mee gemaakt!
    Wat een toeval hé. Ik heb precies hetzelfde mee gemaakt, maar dat is al meer dan 12 jaar geleden. Wij hebben ook een oud huis en hebben er in de loop van de jaren veel aan vernieuwd. Ruim 12 jaar geleden er een nieuw dak op laten leggen en Roger en ik zouden er een nieuwe zolder vloer zelf in timmeren. De vloer was eruit en keek je op het plafond van de slaapkamer. Ik wilde tussen de balken alles proper maken met de stofzuiger en stond met elk been op een balk, totdat ik ja heel gevaarlijk mijn evenwicht verloor en door het plafond zakte. Ik kwam in de donkere kast terecht, half, want ik bleef met mijn armen op de balken hangen.
    Ik heb me erzelf omhoog getrokken, want Roger was beneden aan het werken. Alles is goed gekomen en ondertussen hebben wij daar een hele fijne zolderkamer getimmerd, allemaal zelf gedaan.
    Ik hoop dat je gauw weer hersteld bent en laat je maar goed verwennen door slowke. Een dikke blogknuffel van mij en een fijn weekend!
    http://marian.skynetblogs.be
    marian

    —————————————————————————–

    09-10-2003, 22:42:36
    amaai
    da’s nogal pech hebben…
    Verzorgt u maar goe zenne…
    ik wil da ge nog naar L. of zo kunt komen voor ne thingy tail he….

    Puppy

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén