Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tut op de grond

Lang geleden stond er bij ons een moor op de stoof. In dit geval bedoel ik echt wel een moor en geen fluitketel. Een moor had namelijk geen fluit maar een teut zoals de koffiepot er destijds een had. Meer nog de moor en de koffiepot vormden een set.

Die moor vervulde meer dan één functie. Niet alleen maakte hij water warm of zorgde hij voor de luchtbevochtiging. Neen, ook als kleine broer of kleine zus hun tut lieten vallen werd de moor gebruikt. Want dan moest de tut in het warme water van de moor gestoken worden.

Later kreeg je dan wel het warm water zo uit de kraan, maar toen waren kleine zus en kleine broer niet meer aan de tut.

Toen Schoonzusje op een dag de gevallen tut van Kozzeke in haar mond stak vloog mijn moeder op. Zo deed je dat niet, zo gaf je enkel ziektes door. Het hoorde niet.

Wat las ik nu laatst? Het zou precies andersom zijn. Het zou nu blijkbaar precies goed zijn voor het immuunsysteem van een tutteraartje1.

Gelukkig heb ik nooit voor dat dilemma gestaan. Wij hadden geen moor meer en ik likte niet aan tutten omdat noch Zoneke noch Zus een tutter hadden.

____________________
1 De Standaard

Previous

Zelfbedrog op de boekenmarkt

Next

Frietjes en groentjes

10 Comments

  1. Kindjes kunnen meer hebben dan we denken. De gewone tutjes spoelden we gewoon onder de kraan..

  2. Ja, zo deed ik dat ook… gewoon onder de kraan. Wist je dat men bier in NL zelfs de flesvoeding voor pasgeboren kindjes en baby’s maakt met kraanwater? Zo zuiver is het leidingwater. Geen gedoe met flessen water. Gewoon beetje water uit de kraan op temperatuur. Men raadt zelfs gewoon water op kamertemperatuur aan voor flesvoeding. Opwarmen of koken hoeft niet meer.

    • Bier moet hier zijn…

      • ms

        Dacht ik wel dat tutteraartjes geen bier kregen ,…

        ?

        Al staken ze er op sommige plaatsen wel de tut in als het kind te vaak huilde. Honing werd daarbij ook genoemd.

        En volgens mijn moeder kwam het “suikerbossie” uit het liedje ook vandaar.

        Niet verwonderlijk dat er zoveel zoetebekjes rondlopen.

        • Ik had er niet aan gedacht maar inderdaad, sommigen doopten de tut in bier of korte drank om de baby te doen slapen… Niet mijn ouders hoor… Maar die verhalen deden de ronde. Zelf heb ik héél lang met een tut geslapen. Ik kan me zelfs nog herinneren dat ik ze heb moeten afgeven aan de Sint en dat ik ze zooooo miste die nacht erop. Daarna was het over.

          • ms

            Dat leek in bepaalde streken als de normaalste zaak ter wereld aangenomen te worden.

            Dan kregen ze het nog voor het eten met de paplepel aangeleerd.

    • ms

      Hier promoot men het leidingwater ook. Net nu lees ik in de krant dat we in Landen erg hard leidingwater hebben.

  3. Hier hadden we dat probleem met de kinderen niet wegens geen tut.
    Ze zijn zonder ook gezond groot geworden.

    • ms

      Zoneke mocht geen tut hebben en dat ging zonder problemen dus kreeg de dochter er ook geen en die is beginnen duimzuigen toen ze 9 maand oud was.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén