Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het kan ook zo …

Gisteren morgen, de ochtend na de vorige

Met een “Wat is dat?” schrik ik wakker uit een diepe slaap. Een hond zo dichtbij?

“Een duif” zegt Luc en ik maar klagen omdat ik het ochtendgezang van de vogels niet meer hoor.

Niet dat het zo ontieglijk vroeg was, maar toch te vroeg naar mijn normen.

Slaapdronken waggel ik, de duif verwensend, over de overloop.

“Zonder hoorapparaat hoor ik die meestal niet” zeg ik terwijl ik terug het bed in klauter.

“Ik denk dat die op de vensterbank zat” zegt Luc.

Geen hond? Een duif? Ik geloof dat wel … maar dan moet ze toch minstens een megafoon gehad hebben.

Previous

Zo’n ochtenden …

Next

De oranje bol

13 Comments

  1. Die kunnen nogal een herrie maken! Hebben wij ook vaak.

    • ms

      Ze roekoeën hier elke ochtend in de dakgoot , maar ik hoor ze niet meer. Maar deze zat zo dichtbij.

      Bovendien klinkt elk geluid dat ik hoor zonder hoorapparaat metalig. Dus dit konden evengoed twee over elkaar schrapende buizen geweest zijn.

      Gelukkig hebben we vliegengaas of ze was op de bedspon komen zitten.

  2. Hier hebben we er geen last meer van sinds een buur gestopt is met duiven kweken of melken.

  3. Die foto van die zonaanbiddende hond slaat alles!

  4. Verkeerd gehoord. Dat heb ik juist mèt de apparaatjes. Ook kan ik het geluid dan niet lokaliseren.
    Maar duiven maken me niet meer wakker sinds we de grote conifeer omhaalden. Daar zaten vaak enorme houtduiven in, herriemakend en stoep vol schijtend.

    • ms

      Omdat we niet vaak te maken krijgen met hoorbare vliegtuigen, kan ik dat soms ook niet met hoorapparaatjes in als dusdanig herkennen. Dan kijk ik ook achterom in plaats van naar boven.

      En verder klinkt Michel Wuyts zowel met als zonder mijn hoorapparaatjes als een ouwerwetse radio (en dat is niet Michel Wuyts zijn schuld). Zonder versta ik toch niet wat hij zegt, maar zonder kijk ik geen koers.

  5. oei, dit staat mij ook te wachten binnenkort …

  6. elsje

    Een grasparkiet misschien? Die zitten hier geregeld in de tuin en schreeuwen als gekken

Laat een reactie achter bij BertieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén