Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De kleine dingen

Met al dat gepraat over Art Nouveau en Art Deco en het opzoeken van de dingen die ik nog wel zou willen om zaken van vroeger te vervangen zou je gaan denken dat ik specifiek naar dat soort dingen op zoek ben.

Dat is niet zo. Ik ben op zoek naar de dingen die me aanspreken. Zo kan ik nog steeds met even veel plezier kijken naar de Athenes, het kindje op de boekensteun, naar het schaap dat ooit in de Colruyt mijn naam riep en het uiltje uit de Action als naar de twee Art Deco vaasjes.

Bij Agatha Christie las ik ooit over een personage dat nogal smalend deed over een mengelmoes aan stijlen. Daar zit ik niet mee, al zijn de kasten, de zetels en de tafel wel van dezelfde stijl. Enkel een televisiekast ontbreekt nog, maar in de tijd van die kasten bestond er nog geen televisie. We kijken en zoeken en houden een oogje in het zeil in de hoop een aanvaardbare oplossing te vinden.

Maar bij de kleine ornamenten vinden wij de persoonlijke toets belangrijker dan de stijl. Laat het me de sentimentele waarde noemen.

Waarom ik het er nu wéér over heb? Omdat mijn interesse gewekt is en ik er zoveel mogelijk over lees.

Previous

Groen!

Next

In een kotje

11 Comments

  1. Het doet er niet toe als iemand er smalend over doet. Het is jouw nest waarin je behaaglijk jezelf kunt zijn. Dat is net het mooie, dat je het inricht naar jouw zin/stijl. Ik vind het getuigen van persoonlijkheid als je interieur er niet uitziet als een neutrale kijkwoning of toonzaal. Daar zou ik ook niet kunnen in leven.

    • ms

      Vroeger had ik er wel eens opmerkingen over, over scheve kasten en met spleten. Toen had ik zo een beetje de stijl boerenmeubels uit de jaren ’30-’40 van de 20ste eeuw.

      Ik zou dus ook nooit een binnenhuisarchitect in de arm nemen omdat dan inderdaad het persoonlijke wat wegvalt en het allemaal wat te afgeborsteld gaat lijken.

  2. Niet alleen de kleine dingen, ook de meubels hoeven wat mij betreft niet bij elkaar te passen.
    In de voormalige vriendenkring werd heel erg de hand gehouden aan bij elkaar passende eet- en zithoek en grote kasten. Tot de mimiset en krantenbak aan toe.
    Zaten we op de koffie in een toonzaal.☻

  3. ms

    Wel, daar zijn we nog niet uit. De eet- en zitplaats zijn twee afzonderlijke plaatsen.

    De twee oude linnenkasten die in het bureau dienst deden gaan we verven en weer als linnenkasten boven gebruiken. In de woonplaats staat nog een klein kastje dat op de overloop moet, waar Sloef altijd lag.

    Maar dan is er een twijfelgeval. De grote kast met de voornoemde spleten … Ik vrees dat die ook gaat blijven staan al past ze dan niet bij de stijl. Maar ik vind ze niet vloeken. Mogelijk blijft die gewoon staan waar ze staat.

  4. Combineren wat je mooi vindt. Dat lijkt me het meest leefbare interieur. Er mag al eens een hoek af zijn.

  5. Hier hebben we destijds alles in grenen gekocht. De rest komt uit de kringwinkel. Het is nog steeds goed voor ons. Wat de anderen ervan denken interesseert ons niet.

    • ms

      Ha! Wij zoeken die oude kasten en zoeken ook bij de Kringwinkel. Maar ondertussen kennen die de prijzen ook wel.

  6. jasmien

    Zelf geef ik geen moer om het bij één en dezelfde stijl te houden, mijn inrichting is een mengelmoes van allerlei stijlen, kleuren, objecten … en ik voel me daar goed. En dat is wat telt, toch?

  7. Elsje

    Een klein Chinees vaasje een koperen haantje gekocht op n rommelmarkt in Lissabon een olifantje van de tong tong fair een porseleinen hondje uit Delft etc etc ons huis staat er bol van. Het woord ontspullen is aan ons niet besteed. I’m loving it

    • ms

      Hier wordt momenteel wel ontspuld. Sommige dingen die ik nog van vroeger had gaan er uit. Maar andere komen er dan weer in.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén