Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Zo zot als Tielebuis …

Maboel, mazwi in mijn vroegere dialecten, in de rest van de wereld beter gekend als gaga.

Het is een feit dat wij dingen doen die anderen niet doen.

Zodoende zaten wij met ons beidjes genoeglijk op een terrasje op woensdag, te wachten op deelnemers aan een evenement waarover ik het later wel eens zal hebben op het blog.

We zaten en wachtten en dronken een colaatje, we zaten en wachtten nog wat langer, dronken nog een colaatje en we zaten en wachtten zo een tweetal uurtjes voor we besloten dat we op de andere locatie eens een kijkje zouden gaan nemen.

Niets! Absoluut niets! Rien de knots!

Een beetje beduusd liepen we dan maar de Kringwinkel binnen, liepen er eens rond, liepen er terug buiten en besloten dan maar een friet met mosselen te gaan eten om de dag wat op te blinken.

Onze uitstap van gisteren? Daar hadden we eergisteren al besloten dat die niet doorging. We wilden eigenlijk naar “Boterhammen in het Park”. Maar dan begon het wikken en wegen: Met de trein? Te veel gedoe! Met de auto? Te veel gedoe! Gedoe om iets plezant te doen is een tegenstrijdigheid. Afgevoerd.

Gisterenmorgen sta ik goedgeluimd op, niets in het vooruitzicht -ik bedenk dat ik misschien best eens de boven zou kunnen doen- als Luc zegt: “Smeer je benen al maar in want dat evenement van (eer)gisteren … dat is vandaag.

Hebben wij daar twee uur op een terras zitten koekeloeren op mensen die niet kwamen en ook niet zouden komen.

Luc denkt dat wij niet goed gekeken hebben, maar zo gek zijn wij nu ook niet. Ergens moet een andere verklaring zijn.

We zijn gisteren niet meer op datzelfde terrasje gaan zitten, zie dat die uitbater ons tot zijn vaste klanten zou gaan rekenen.

Previous

Welzijn in de handen van …

Next

De automodus

8 Comments

  1. Een mens kan zich nu eenmaal vergissen. Hopelijk heb je nu toch van dat evenement kunnen genieten.

  2. ms

    Ja hoor, zelfs in die mate dat we die verkeerde uitstap van woensdag best grappig vonden en met onszelf konden lachen (al zoek ik nog steeds naar de uitleg waarom wij ons met twee zo konden vergissen).

  3. Het ìs ook grappig maar natuurlijk niet als je zit te wachten. Uren maar liefst, lang volgehouden. ☻

    • ms

      Op zekere manier was dat ook nog snel gegaan, maar ja, ik was in goed gezelschap: Luc en een paar cola’s …

      • Heb je intussen ontdekt waar of bij wie de vergissing lag?

        • ms

          Neen, volgens Luc kwam het omdat wij de uren voor de 29ste gelezen hadden nadat we de kalender voor de 28ste hadden bekeken. Maar dat geloof ik niet.

          Eén van de kleine mysteries in het leven die nooit opgelost worden.

  4. Of hoe een vergissing ook nog leuk kan uitdraaien!

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén