Ze zijn dus thuis. En als ze thuis zijn heb ik dat geweten zenne.

Slow had een klein wondje aan zijn hand. Er stond al een korstje op, maar mske had dat nog niet gezien.

Vanmiddag bij het eten, valt haar oog daar op en ze wrijft daar met haar vinger over.

“Aaaaaaaaaaaah” brult Slow “ik had pijn en ik wist het niet”.