Toen ze vanmorgen terug kwamen van de Colruyt was ik zo blij dat ik rond hun benen ging hangen. Ik sprong ook op de vensterbank en er terug af en ik zag nog net mske teken doen met haar hand zo ter hoogte van haar voorhoofd.

“Zijn biologische klok is gestoord” zei Slow “hij is niet meer gewend dat wij hier zijn en nu weet hij niet of hij op de vensterbank moet gaan zitten, of niet”.

Ik heb ze maar in hun gedacht gelaten, die weten toch niet wat ik hier allemaal rondpees als zij hier niet zijn.