Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De vergeet-me-nietjes

Het begon ooit, ondertussen wel al enkele jaren geleden, met een toefje vergeet-me-nietjes in een grasberm langs een fietspad.

Herinneringen aan mijn grootmoeder kwamen boven, ik stopte en trok enkele blommekes uit, die ik thuis in de border zette.

Ze kwamen elk jaar terug. Opeens merkte ik ook roze tussen blauwe en ik was verwonderd.

Ach ja, vergeet-me-nietjes, trouw als ze zijn zagen we ze jaar na jaar.

Dit jaar? Ze zijn er. Niet dat ze ons ontrouw werden. Maar nu we niet naar een tuincentrum om bloemen konden, staan ze gewoon overal: in de border, in de bloembakken, tussen de kasseitjes … En nog steeds zijn er blauwe en roze.

Misschien zijn ze nu zo talrijk om ons te herinneren aan de vele mooie momenten die we niet mogen vergeten.

Previous

Is er onrust?

Next

De koperen oorbellen

10 Comments

  1. Ze zijn en blijven prachtig om te zien.
    Hier heel veel madeliefjes.

    • ms

      Madeliefjes staan bij ons niet op het koerke, op de berg denkelijk ook niet.

      Maar ik ben wel blij met deze overvloed aan vergeet-me-nietjes.

      Mogelijk komt die overvloed ook omdat we dit jaar, met die corona, niet zo erg aan de slag gingen met de onkruidbestrijding. Mogelijk trokken we die andere jaren uit. Mogelijk gingen die andere jaren kapot omdat we het onkruid te lijf gingen met azijn. Mogelijk … wie weet wat nog allemaal.

  2. Ze zijn lief om te zien, ook de roze. En trouw, dat klopt.

    • ms

      Het vrolijkt het allemaal wat op. Niet dat de andere -vaste- bloemen er niet door komen maar momenteel is het blauw en roze in de meerderheid.

      Alle andere zijn uitgebloemd en dat op een moment dat ze eigenlijk nog moesten beginnen.

  3. elsje

    De naam zegt het al: vergeet-me-nietjes.
    Ze herinneren aan zaken die er echt toe doen.

    • ms

      Als ik de zaken lees die er volgens velen echt toe doen, dan vraag ik me af of die blij zouden zijn met een vergeet-me-nietje.

      En net nu staan er ineens meerde knoppen van de clematis open. Ze gluren door het raam om te kijken of ik hen wel zag.

  4. Goed dat ze ieder jaar terugkomen. Ze vergeten je inderdaad niet.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén