Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Freaky Friday

Dat was de titel van een opgenomen film.

Toen ik de samenvatting las, had ik er al mijn bedenkingen over. Een vrouw en haar dochter die op zeker moment in elkaars lichaam wakker worden? Dat is toch niet aan mij besteed?

Al zeg ik soms, op dagen dat Tinnitus het hoge woord voert, dat ik zou wensen dat Luc dat eens één dag zou meemaken, zou ik dat echt niet willen.

Niet dat ik veel van zulke dagen meemaak, dat Tinnitus zo overdadig aanwezig is dat hij al het andere overstemt, dat mijn hoofd op barsten staat, dat ik stijf sta van de stress, dat ik last krijg van die niesbuien en dat mijn tand, waar niets aan mankeert, pijn gaat doen. Ik had het vorige week één dag. De keer ervoor dateert van ergens tussen kerst en nieuwjaar.

Maar stel, stel je voor dat die wens zou uitkomen. Eén dag in een mensenleven moet Luc dan met Tinnitus leven. Maar wat voer ik dan een hele dag in zijn corpus uit? Ga ik op onderzoek naar geheime gedachten? Kom ik tot de bevinding dat hij minder -of meer- van mij houdt dan ik van hem?

Of ga ik gewoon een hele dag in bed liggen? Ik? Luc zijnde? Ik kan die man sowieso al niet in bed houden als hij wakker is.

Freaky Friday1? Ik zei: “neen”.

We hebben naar Hotshots!2 gekeken. Ook niet bepaald het genre van film dat ik zou verkiezen, maar hij ging niet op mijn systeem werken ook niet. Luc genoot ervan en het moet niet altijd mijn goesting zijn. Eerlijk gezegd, viel het me enorm mee.

“Hotshots! Part deux3” staat ook nog tussen de opnames. Maar dat is voor later eens.

1 Freaky Friday
2 Hotshots!
3 Hotshots!Part deux

Previous

Excuseer?

Next

Fleece en Sweater

8 Comments

  1. Zelf mee gaan in iemands hoofd, dat zou raar zijn, het klinkt grappig voor een film maar voor echt? ☻ Dat is de vraag.
    Iets anders: mocht het mogelijk zijn de tinnitus een dagje uit te besteden dat zou ik het meteen doen, het is een vervelende aandoening, zeg maar gerust een rotding.

  2. ms

    Tinnitus uitbesteden zou natuurlijk mooi meegenomen zijn. Maar wat ik ermee zou willen bereiken is dat iemand die niet weet wat het is, het wel zou weten. Zonder dat ik het aan anderen toewens.

    Meestal is het best draaglijk, maar er zijn die dagen … die enkel te bestrijden zijn door met een koptelefoon naar een CD te luisteren. Ah ja, zonder koptelefoon hoor ik helemaal geen muziek, enkel doorlopende tonen. Het lijkt wel of je muziek echt in mijn oren moet gieten.

    Het probleem is, dat ik, als ik die koptelefoon af zet, de wraak van Tinnitus over mijn kop krijg. Dus dat muziek beluisteren is enkel een oplossing op dagen waarop dat monster al constant de boventoon voert.

    Maar om daarom van corpus te gaan wisselen … je weet niet welke ellende je je daarmee op je nek zou halen.

    Jij schrijft tinnitus, ik met hoofdletter. Ik weet niet, het lijkt belachelijk, maar het als een vijand beschouwen om tegen te vechten lijkt het me -voor mij persoonlijk dan- beter dan het te accepteren als een zaak waar toch niks aan te doen valt.

  3. Met of zonder hoofdletter, je verwerkt het op je eigen manier.
    Ik doe er niets tegen al zou ik wel eens mijn hoofd in een kussensloop willen stoppen, samen met een dik kussen. Raar maar ja, dat is mijn gedachte.

    • ms

      Ik doe dat wel ’s nachts in bed: één kant op het hoofdkussen en aan de andere kant het dikke dekbed in de dikke fleece over mijn oor.

      Dat doe ik om zeker te weten dat de slepende voetstappen en het constante gefriemel boven mijn hoofd enkel en alleen van Tinnitus zijn.

      Ik zou maar eens moeten gaan twijfelen.

  4. Het zou inderdaad deugd doen om die tinnitus eens een dag aan iemand door te geven. Jammer genoeg is dit onmogelijk. Ik die van stilte houd kan me zoiets niet voorstellen.

    • ms

      Ik die van stilte hield kan me nu geen stilte meer voorstellen.

      Het beste is om het -te trachten- te negeren. Dat lukt als ik met iets bezig ben of als ik op wandel ben, allee als mijn geest bezig is.

  5. elsje

    In het lijf van iemand anders wakker worden lijkt me echt een nachtmerrie. Gelukkig is de wetenschap nog niet zover om dit te realiseren, dat zou pas freak zijn.
    Alhoewel een dag je tinnitus uitlenen …tja maar wie wens je dat toe? Ik probeer me vaak voor te stellen hoe zoiets voelt als Chris enorme hinder ervaart van T met een hoofdletter.

    • ms

      Ik zou het niemand toewensen maar voor één dag zou Luc het wel eens mogen hebben, van mij, gewoon opdat hij dan zou weten waar ik het over heb.

      Hij probeert zich dat ook voor te stellen, maar ik denk niet dat iemand die het niet heeft dàt kan.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén