Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het einde van de zomer

De klok een uur teruggedraaid en het laatste glas van de zomerwijn getapt, de Vueltarit eindigend in de mist op Formigal en ik die, met een fleece vest over mij getrokken, het hele schouwspel bekeek.

De zomer 2020 die nooit in mijn annalen terug te vinden zal zijn als de zomer bij uitstek. Welke zomer trouwens wél? Zomers zijn toch die jaargetijden die zonder noemenswaardige gebeurtenissen voorbij glijden met een waas van zorgeloosheid over zich heen getrokken?

De dagen met zwaarmoedigheid zijn aangebroken? We gaan ons niet laten vangen en uit kijken naar betere tijden.

En hop! We rijden op kop! Brengen het hele peloton naar de top!

Zucht!

Previous

Vooruitzicht blijft vooruitzicht

Next

Voor de onderkruipers

12 Comments

  1. Mooi logje.
    We houden de moed erin.

  2. elsje

    Met elke dag een fikse blog van jou komen we de winter wel door.
    Overigens ik heb genoten van de Giro, zo spannend en echt zoals koers moet zijn. Spijtig voor Wilco maar dat is koers, de dood of de gladiolen.
    Nu nog genieten van de Vuelta.

    • ms

      Ik geniet meer van de Vuelta dan van de Giro maar dat heeft dan weer niks met koers te zien maar met het kijken op Eurosport. Ergerlijk!

  3. Alles heeft zijn voor en tegen. Zo ook de seizoenen. Een hittegolf een herfststorm enz. Zo kunnen we altijd voor het weer depri zijn.

  4. We overleven alles als het moet. Indien nodig komen we hier goeie zin opdoen. ☼
    ps
    ik keek even naar de Vuelta, dacht dat ze de Tourmalet zouden bereiken maar ik zag niets bekends, behalve een paar onherbergzame stukken uit de omgeving.
    We waren daar met de auto, dat snap je.?

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén