Toen mske na haar danspartij aankondigde dat ze in beweging wou blijven en ze dus eens aan dat jobke ging beginnen dat al lang gedaan had kunnen zijn en dat dan zondag ook effectief deed kwam ze al rap tot de constatatie dat ze daar met een stoel wel aan kon maar dat dat toch nog iets te laag was om tot aan het plafond te geraken. Ze zei dan ook dat ze eerst zo hoog mogelijk ging en daarna de ladder zou halen.

Iets later kwam Slow met de ladder en met een serieus verschot in zijn rug aandraven. Bij het opnemen van dat ding was er iets in zijn rug geschoten en het schoot er zo direct niet uit.

Gistermorgen is hij dan als een ouwe pee uit bed gekomen, hij was ineens zo groot niet meer want hij liep dubbel geplooid. mske haalde de Algipan uit de verzorgingskorf en wreef zijn rugske in. Dat dat er goed aan deed bleek toen hij iets later hier weer de pronte kwam uithangen maar dat was niet van lange duur. Oh neen, iets later liep hij weer gebukt richting zetel.

Toen mske dan aan het eten wou beginnen -aangezien de chef in twee gevouwen op de zetel lag- zag ze waarvoor hij iets ervoor uit zijn zetel was gekomen. Alle ingrediënten stonden klaar.  Er stond zelfs al water in de kookpot.

De volgende inwrijfbeurt met die Algipan deed er ook beslist goed aan want toen mske met de ladder naar boven ging om daar de werkzaamheden verder te zetten ging Slow  mee om te zien dat ze er niet afviel.

Ik ga er toch efkes bijzeggen dat dat niet is om met Slow te lachen en dat mske dat dan ook erg geruststellend vond al zou hij niks kunnen doen hebben als ze daar wél zou afgevallen zijn. Het was een moeilijk gevalleke. Die ladder moest eigenlijk kops tegen de halfsteense muur staan waarnaast de diepte gaapt. Halfsteense muren vertrouwt mske niet. Zodoende had ze de ladder tegen de volle muur van de overloop gezet en was er achterstevoren gaan opstaan.

Zo tegen donker aan wist Slow te zeggen dat vandaag de mannen van de GFT kwamen en de bak zat vol. Slow had vorige week nog een sticker gehaald voor de gelegenheid. Dus nam mske de GFT bak en rolde die richting poortje. En Slow ging mee, ah ja, iemand moest toch die sticker dragen. Toen de bak schoon op de daartoe voorziene plaats stond ging Slow die sticker rond dat handvat … “krak” zei die sticker, in twee stukken. Slow kent ook het einde van zijn force niet.

Vanmorgen kwam hij nog altijd krakkemakkig uit bed maar blijkbaar was het toch beter want toen mske opstond had hij al brood gehaald. Hij zat een ganse tijd hier aan de pc. Hij ging wat op de zetel. Hij maakte het middageten. En daarna ging hij terug efkes op de zetel.

Nu komt hij net naar hier en zegt: “ik zou willen rijstpap maken”. mske heeft gezegd dat ze hem gaat vastleggen als hij zich niet rustig gaat houden tot het volledig gedaan is.

Het is nochtans de Giro, maar ik denk dat hij dat niet echt een schoon koers vindt.