Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Wat is ’t nu?

Dat er meerdere TV-programma’s het moeten hebben van het niveau van cafémoppen, ik denk dat ik dat ooit al zei.

Maar nu lees je in de gazetten ook al praatjes à la: “Amaai ziet die er verslonsd uit1” en “Die peist zeker dat ze op de catwalk van Parijs zit in de Delhaize2“.

Dat stoort me enerzijds niet: Als ik dat soort humor wil horen, zal ik wel op café gaan en als ik dat soort praatjes wil verspreiden zal ik wel bij de -meestal gemeden- gekende roddelaars gaan zitten.

Maar anderzijds wél: De mensen die dat in de gazetten schrijven zijn daarvoor betaald. Nog altijd geen probleem. Maar ik betaal voor mijn gazet en daar gaat het wat wringen. Want als dàt het niveau van de gazet wordt die ik lees, zal dat al snel het niveau worden van een gazet die ik niet lees.

En daar zit een klein mysterie, want ik lees die bepaalde gazet niet en toch heb ik dat artikel gelezen. Waar? Ik weet het niet, want ik kan dat bepaald artikel niet meer terugvinden. Ik zal hier dan maar een bijkomende verwijzing onder vorm van een printscreen bij zetten.

Wat is nu eigenlijk het -mogelijk- probleem? Veel regeltjes en reglementen zijn er gekomen na zulke prietpraat, nadat één of ander het één of ander geopperd had. En dàt moeten we nu precies niet hebben.

Er zijn nog geen wetten en regels genoeg zeker? Dat zo een gazettenschrijver zichzelf gaat expert wanen en commentaar geven op dingen die vallen onder de persoonlijke voorkeur en vrijheid. Als we het nog wat verder drijven kunnen ze in de gazet nog schrijven dat een jeansbroek toch wel erg fantasieloos is.

Weet ge wat? Als ik zin heb om in mijn trainingsbroek te gaan, dan ga ik in mijn trainingsbroek. Heb ik goesting om mij wat meer madam te voelen, dan doe ik dat. Alle varianten van waarom en hoe ga ik niet beschrijven, dat is een beetje afhankelijk van mijn weegschaalgevoel van de dag en neen, ik bedoel niet Baskuul.

En dan mogen ze de gazetten vol schrijven, want er bestaan echt geen kledingvoorschriften voor boodschappen. Maar kritiek op andermans kleding? Hebben we nog niet genoeg gezien tot wat dat leidt?

1 Het Nieuwsblad
2 De Morgen

Previous

Iets tussenin …

Next

De alverman

18 Comments

  1. Ik ben zelfs al eens in mijn pyjama met jas erover naar de nachtwinkel geweest. Who cares!

  2. De café’s zijn nog steeds gesloten dus gaat men via gazet en sociale media de cafeepraat verkondigen. Die praat kan me echt gestolen worden.

  3. Dat zijn geen dingen om een krant mee te vullen, zonde van het geld. Daar hebben we De Bladen voor. In wachtkamers las ik ze van voor naar achter en gniffelde inwendig om de flauwe kul.
    Privé en Story bijvoorbeeld.
    Helaas liggen er in het ziekenhuis alleen nog maar luxe modebladen, die zijn erger dan roddels.

    • ms

      Meestal ligt er niks naar mijn gading in wachtzalen. Als ik er moet zijn lees ik wel iets op de telefoon. Of ik neem een woordpuzzelboekje mee.

  4. Sinds corona is alle leeswerk uit de wachtkamers verdwenen. Dan ben je blij een telefoon te hebben.

    • ms

      Sedert corona ben ik niet meer in een wachtzaal geweest.

      Bij de griepprik hadden we een afspraak per vijf minuten en wachtten we buiten.

  5. Pffff… 🙁

  6. Komkommertijd in coronatijd… en daar dan de gazetten mee vullen… pfff…

    • ms

      Het was de laatste tijd toch al geen vetpot. Wat er ook gebeurt wordt uitgemolken.

      En we krijgen altijd weer dezelfde artikels te lezen.

      Dagen gokken wat het overlegcomité gaat beslissen.

      Dagen vertellen wat het overlegcomité beslist heeft.

      Dagen vertellen wie daar weer niet blij mee is.

      Dagen vertellen hoeveel er op een feestje waren.

      Gelukkig zien ze niet dat ik in mijn trainingsbroek aan mijn laptop sta. Gelukkig doe ik geen videovergaderingen.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén