Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

group of people in a concert

Feest!

Vandaag is het Nationale Feestdag, dus vieren we feest. Hoe doen we dat? Met een nationaal défilé, militair weliswaar, en dan een volksfeest ergens in Brussel.

En wat is zo’n volksfeest? Dikke dichte drommen mensen drummen samen voor een podium waarop er ene vraagt: “Waar zijn die handjes?” waarop de dichte drommen laten zien dat ze handjes hebben. Of er zegt er ene: “En nu van links naar rechts” en de dikke dichte drommen gaan drummen en wiegen.

Mag dat niet? Dat mag. Maar in mijn ogen is dat geen feest, ik vind het zelfs niet feestelijk. Maar ik weet het, ik ben saai.

Ik herinner me feesten van vroeger -familiefeesten vooral- en trouwfeesten waar ik echt plezier aan beleefde. Het ging over mensen terugzien, bijbabbelen, wat lekkere spijs op tafel en een glas bier of een glas wijn er bij -twee mag ook- en bij de trouwfeesten een dansvloer.

Ik heb het gevoel -en de indruk- dat je voor het hedendaagse feesten eerst wel een fameus stuk in uwe zjilee moet hebben om er plezier aan te beleven.

En laat dat nu voor mij niet hoeven.

Mijn tijd van feesten is dus voorbij. Familiefeesten? Trouwfeesten? Ik kan niet meepraten, mijn oren kunnen geen conversaties meer aan in een groep. Dan zit ik er toch maar wat vereenzaamd bij en zou liever een boek uit mijn sjakosj kunnen halen.

Dansen? Als ik moet dansen zoals het nu gebeurt -in dichte dikke drommen op en neer staan springen of doen alsof- dan hoeft het voor mij ook al niet.

We eten vandaag wel een lekker zomerslaatje met een glaasje witte wijn erbij -of twee mag ook- en als we toch willen dansen, doen we wel de “forbidden dance” maar dan niet in de keuken.

Uitgelichte afbeelding:

    “Group of people in a concert” – Photo by Mark Angelo Sampan on Pexels.com.



Previous

Me and my double

Next

Tijd van sensibiliseren?

13 Comments

  1. Ik hou van dansen. Thuis of op school met de leerlingen. Vooral de Afghanen kunnen prachtig dansen en dan dans ik graag mee.
    Van 21 juli voelen we hier niet veel in NL, tenzij wat meer Belgische toeristen op bezoek.
    Geniet van de feestdag op jullie eigen manier!

  2. In grote groepen voel ik me sowieso al niet thuis. Familiefeesten laat ik aan mij voorbijgaan. Ik ben ook saaier dan saai op dat gebied. Vandaag optredens op het stationsplein. Wie weet fiets ik er even langs.

    • ms

      Moest ik naar het Stationsplein gaan zou het ook enkel zijn om de handjes te fotograferen om geen afbeelding van Pexels te moeten gebruiken. maar ik weet niet of op ons Stationsplein handjes te zien zouden zijn, daar ligt momenteel een kunststrand.

  3. Familie en bekenden terugzien is meestal de gang van zaken bij begrafenissen van oude mensen. Met een lach en een traan. 🙂😥

  4. Die manier van feesten is ook aan mij niet besteed. Dus ik ben ook saai en ik vind het niet eens erg.

  5. elsjeveth

    Sommige feestjes vier je net zo gezellig met z n twee dan met n massa volk

Laat een reactie achter bij elsjevethReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén