Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Gezwam

Over wat gaan we nog bloggen in deze tijd van altijd hetzelfde uitgemolken nieuws? Want ja, wij zitten in onze luie zetel en tellen de gestaag vallende regendruppels. Telkens bij 100 beginnen we opnieuw, kwestie om niet zo snel de tel kwijt te raken.

Dat is nu helemaal niet waar, we zijn serieus met allerhande bezig dat de moeite van het bloggen niet waard is, of waarvoor het nog te vroeg is om het te vertellen.

Misschien kan ik nog maar eens een dwaas rijmke maken? Of doen zoals de gazetten?

Als die niet meer weten waarover ze het willen hebben, beginnen ze sjakosjen aan te prijzen: lentesjakosjen, zomersjakosjen, trendsjakosjen, grote sjakosjen, sjieke sjakosjen en nu wordt het herfst en ze hebben de herfstsjakosjen gevonden.

Echt? Koopt iedereen elk seizoen en voor elke gelegenheid een nieuwe sjakosj?

Die van mij is zwart en ik heb die al een paar keer gerepareerd en ze is zeker nog niet aan vervanging toe. Dat komt omdat ik mij thuis voel in mijn sjakosj.

Ik heb er nog een paar hoor! Een boho -vintage- bruine, een sjieke -vintage- zwarte, een -vintage- clutch en een -vintage- smokkelsjakosj enneuh … ah ja, dat -vintage- niemendalleke van hierboven op de foto heb ik ook nog, maar dat was het, peizek. En bij die vintage zou ik moeten bijzetten dat die allemaal bij mij “vintage” geworden zijn, behoudsgezind als ik altijd was en nog ben.

Er zijn er in de loop van de jaren wel nog enkele geweest die het tijdelijke wel met het eeuwige verruild hebben.

Maar een sjakosj? Dat dient toch enkel om uw sleutels en uwe portefeuille niet te verliezen? En een zakdoek mag er ook nog in. In dat niemendalleke van hierboven op de foto kan trouwens alleen maar een zakdoek in.

Mankeert er ergens iets typisch vrouwelijks onder mijn hersenpan? Graag enige bijscholing uwentwege tegemoetziend … ah neen, dat zinneke zat ook nog in mijn -vintage- geheugen.

Previous

De prijs van een etentje

Next

En … Action!

14 Comments

  1. Heb je toch nog een blog-onderwerp.😊.
    Hier hangt ook een tros handtassen maar ik gebruik altijd dezelfde. Daar past, bij de sleutels, ook de telefoon in.
    En batterijtjes voor de oren.

  2. Heb je toch nog een blog-onderwerp.😊.
    Hier hangt ook een tros handtassen maar ik gebruik altijd dezelfde. Daar past, bij de sleutels, ook de telefoon in.
    En batterijtjes voor de oren.

  3. De sjakosj van mijn vrouw noem ik in gedachten de doos van pandora. Ongelooflijk wat daar allemaal uitkomt.

  4. Tja handtassen dat is eigenlijk een verhaal apart, ik heb er een stel maar ik gebruik meestal dezelfde. Vroeger noemde mijn man het mijn hutkoffer, maar als we op pad waren wilde hij er ook nog van alles in doen (autopapieren, zijn portefeuille enz. kortom dan was hij wel blij met mijn ‘hutkoffer’ )

    • ms

      Dat heeft Luc ook een poos gedaan, tot ik hem kon overtuigen om een mannensjakosj te kopen.

      Die ligt wel meestal in de auto als we weggaan en eens ter plaatse propt hij toch alles nog in zijn zakken. 🙂

  5. Ik ben een schoudertasliefhebber. Ik heb er diverse en als ik op pad ga zonder jas hang ik er meestal wel een over mijn schouder. Mannenhandtasjes waren een poosje populair in Nederland, maar ik zie al jaren niet meer. Wel zie je steeds vaker mannen met petten. Misschien stoppen daar hun pakje zakdoekjes onder.

    • ms

      Luc heeft ook meestal een pet op. Maar dat heeft hij wel altijd gedaan.

      Een schoudertas, ik zou het hem zo aanraden. Dat geeft klasse, vind ik. Maar maak het de man maar wijs. 😁 Maar het gebruik van het mannensjakosjke was al een overwinning op zich.

  6. Ook hier nog iemand met een tros sjakossen, maar ook ik gebruik altijd dezelfde. Regelmatig moet ik de sjakos ‘uitmesten’ omdat er gaandeweg énorm veel spul in terecht komt. Je houdt het niet voor mogelijk en ik begrijp het ook niet van mezelf.

    • ms

      Dat doe ik dus niet. Moet er even iets in dat er niet hoort, omdat we te voet onderweg zijn bijvoorbeeld, dan is het eerste wat ik doe, dat er in de auto uithalen.

      Maar ik heb wel altijd een plooimand achterin, waar spul in kan dat naar binnen (of naar buiten bij het vertrekken) moet.

  7. elsjeveth

    Ik beken, schoenen en sjakossen zijn mijn zwakke plek. Vroeger liefst voor elke gelegenheid een andere. Wat ik erin bewaar van alles en nog wat en hoe groter ze zijn des te voller ze raken. Dan is het lastig om iets terug te vinden zo af en toe maar ik heb het erg graag voor over.

    • ms

      Ik heb het niet zo voor schoenen ook niet, al loop ik nu ook niet met zwarte schoenen en een bruine sjakosj. Daar let ik wel op.

Laat een reactie achter bij petergreyphotographyReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén