Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Onweer op het blog

Toen het ooit begon met een eerste geboorteaankondiging op het blog en een tweede zo’n twee jaar later, kon ik niet vermoeden dat ik nu, na jaren, met een dilemma zou zitten.

Het is een feit dat ik toen niet dacht dat ik zo lang zou bloggen. Het is ook een feit dat ik me toen nog niet realiseerde dat de tijd ineens een sneltrein zou worden en ik nu, in plaats van met borelingen, moet constateren dat ze -zo goed als- volwassen zijn.

Wat met hun private levenssfeer? Is die nu niet geschonden door mijn regelmatig vernoemen van hun naam? Ik vroeg het hen. Ze zaten er niet mee.

Zodoende geraakte ik hierboven op de “Wie is wie” en vond dat die verouderd en aan verandering toe was. Ik had die ooit al eens aangepast, maar hij is dus terug aan vernieuwing toe. Hoe ik het moet aanpakken? Dat weet ik nog niet. Daar moet ik eerst nog eens over dubben.

En uit frustratie omwille van dat dubben, heb ik maar ineens de Instagram leeg gemaakt en het ding overal afgesmeten en het account verwijderd. Het zou nu nog een maand duren vooraleer die effectief verdwenen is, maar ik houd hem in het snotje.

Dus, aan allen die daar af en toe kwamen kijken, aan allen die ik volgde en die me nu niet meer gaan zien opduiken, ik heb er te laat aan gedacht om eerst even afscheid te nemen. Maar ach, de meesten lezen hier toch. En ik denk dat Frank De Boosere (de weerman), Natuurpunt en Natuur en Bos er niet wakker van zullen liggen.

Bijgewerkt:

Previous

Iets van lang vergeten

Next

Wie is Wie

16 Comments

  1. Je blog is een monument! Dat je zo nu en dan iets moet aanpassen is een overwinning op de tijd.

  2. Dat zal niemand je kwalijk nemen. Sociale media is zeer vluchtig.
    Je mag trots zijn op zoveel jaren consequent dagelijks bloggen. Ik doe het je niet na.

    • ms

      Het was nooit mijn ding, dat Instagram, tot ik het deed omdat Ella het vroeg. Maar zij post haast niks en ik postte niks. Soms eens omdat ik dacht: “Ik zou er toch iets op moeten zetten” maar van harte was het niet.

      Het blog ging oorspronkelijk over serieuze zaken, die ik achteraf ging beveiligen tot er meer en meer futiliteiten en wissewasjes op kwamen te staan die ik dan verzachtte met twee Z’en, om het persoonlijker te maken.

      Het zijn geen grote dingen waar ik het over heb, maar daar staan de kranten al vol mee.

  3. Alleen de namen van mijn vrouw en dochter zijn hun echte namen die ik gebruik op mijn blog.
    Ga gewoon verder met bloggen. Die namen zullen door de meesten rap vergeten worden. Trouwens veel lezers/bloggers vallen af en er komen nieuwe bij die de oude post nooit gelezen hebben laat staan ze die namen kennen.

    • ms

      Ook de schuilnamen (die men vroeger gemakkelijkheidshalve “Nickname” noemde) gaan verdwijnen. Ze dateren uit een tijd dat de kat het blog schreef. Iets volwassener zou nu wel op zijn plaats zijn, natuurlijk met één uitzondering die de regel bevestigt.

  4. Goede morgen in mijn blog gebruik in meestal helemaal geen namen maar ik denk niet dat heel de wereld op mijn blog leest, dus ik let er niet altijd specifiek op. Voor vandaag wens ik je een fijne zondag toe.

    • ms

      Ik gebruik enkel de namen van Luc en van de kleindochters. De namen van alle anderen heb ik altijd van het blog gehouden. Al realiseerde ik me een jaar of twee terug ineens dat ze -door het gebruik van hun naam, wel te vinden zijn, maar dan niet op FB, maar in realiteit.

      Qua weer ziet het er niet echt fijn uit. Het zal binnen te doen zijn. 😉

  5. Verwijderen, prima wanneer je toch niets doet met het account. Alleen het noemen van de namen zal de kinderen geen kast bezorgen.
    De onze wilden het niet. ‘Er zit familie op facebook, straks vinden ze ons hier ook nog,’ zei er een. 🙂
    Intussen zit niemand nog op fb.

    • ms

      FB had ik nooit en dat wou ik ook nooit. Instagram, wel dat kon ermee door. En toen gingen die ineens samen met FB en ik voelde de greep van FB op Instagram. Sedertdien twijfelde ik en bleef twijfelen. Tot nu. Misschien zijn er dingen die ik nu niet meer kan zien. Mij niet gelaten.

      Het werd uiteindelijk gewoon een klikske telkens dat programma me liet weten dat er iemand iets had op gezet.

      Maar dat werd ook steeds minder en minder. Nu kreeg ik meestal meldingen dat die en die een ander iemand volgden. Wou ik dat ook niet? Wat dachten ze? Dat ze me zo zouden beïnvloeden? Ik vond hen gewoon vervelende zagen.

  6. Het weer is hier goed. Windstil en zacht. Ik ben net terug van een wandeling. FB heb ik niet gehad en mijn IG ligt stil.

    • ms

      De mijne wou niet stil liggen. Die zond altijd meldingen. En als het nu alleen maar was omdat iemand iets er op had gezet, maar neen, hij moest stoempen om me meer en meer mensen te doen volgen om zo meer en meer in hun netten verstrikt te raken.

  7. elsjeveth

    Ga ik je toch missen op Instagram! Ik gebruik het en houd zo contact met verre vrienden die uitgevlogen zijn naar zonnige oorden.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén