Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Rijmen en dichten

Soms denk ik, bij een inval voor een log, wel eens dat ik er misschien beter een rijmsel over maak.

Soms wordt dat gesaboteerd door omstandigheden of door mijn eigen gedacht over rijmen.

Want, neem nu dat log van gisteren, over de Delhaize, dat nodigde echt uit om te rijmen en de twee eerste lijntjes doken al uit de donkere kronkel onder mijn hersenpan.

Het ging als volgt:

De Delhaize van Overijse

Natuurlijk denk ik niet op die manier over de Delhaize van Overijse, maar ik denk zoals de meesten onder ons het zeggen: den “Deleis” of “Delijs zo je wil. En dat komt al in de richting van Overijse, maar wat doe je dan met die doffe “e” op het einde, want ja, die spreken we/spreek ik wel uit.

Alles in het dialect?

Gelukkig spreek ik het dialect van Overijse niet want dan wordt dat:

Den Deleis van Eujverès

Waarom zou ik het nu over die bepaalde Delhaize willen hebben? Ik heb daar herinneringen aan, die ik nu, in dit te-lang-wordende log niet (meer) ga vertellen. Gisteren ging het echter over de Delhaize van Landen.

Gelukkig spreek ik ook geen Landens, want dan wordt dat:

Den Deleis van Laâne

En jawel, ze schrijven het zelfs zo.

En domkop die ik ben, kon ik gisteren dan, na een bezoek aan de apotheker, nog een foto van de Delhaize gaan nemen voor de uitgelichte afbeelding.

Dat blog is echt wel iets meer dan een uit de kluiten gewassen hobby.

Previous

Ik ben SuperPlus

Next

Gemiezer

20 Comments

  1. ‘Den Deleis van Eujverès’ is wel een schitterend begin van een gedicht! Ik zou het waarschijnlijk niet kunnen ontcijferen, maar de klank alleen is al geweldig. Mooi, die tongvallen en dialecten! Ik ben er gek op. In mijn jeugd was het nog mogelijk dat een inwoner van Dokkum niet kon communiceren met iemand uit Roermond. Dat is – gelukkig – niet meer zo. Maar de prijs is dat veel streek- en dorpstalen verdwijnen.

    • ms

      Dat was vroeger ook wel zo dat Limburgers en West-vlamingen moeilijker te verstaan waren. Maar dat zijn dan de talen waar men het meest over heeft.

      Eujverèses is ook niet zo simpel. Dat weet je onmiddellijk als je als nieuweling in een school komt en ze je vragen: “Hoezittegij?” Je leert al snel dat ze gewoon je naam willen weten en dat “hoe” altijd “hoes” is.

      Landens? Ik versta hen wel maar spreek het niet. Ze vervoegen hier zelfs hun voornaamwoorden.

      En er is ook nog de Deleis van Ojlst. Ik heb ook nooit echt Ojlsters gesproken maar ik ben er wel naar school geweest in een tijd dat er -denkelijk- nog geen Delhaizes waren.

      • Mensen uit Friesland en Limburg zouden elkaar nu verstaan?
        Alleen wanneer ze Nederlands spreken. GOED Nederlands, bedooel ik.

        • ms

          Pas op Bertie! Fries is geen Nederlands (volgens een Fries die me kwalijk nam dat ik het een dialect noemde). Fries is een taal! En hij was daar zeer kordaat in en zeer erg op zijn Friese tenen getrapt.

          Sedertdien ben ik wat voorzichtiger, ook over Limburgers en West-Vlamingen.

          Brabanders zijn daar toch gemakkelijker in hé … 😂

        • Dat klopt! Nu spreken ze, anders dan vroeger, naast hun streektaal (áls ze dat nog spreken) ook Nederlands, onze eigen lingua franca. 🙂

  2. Dialecten lijken meer en meer te verdwijnen. Zo begrijpen we elkaar beter. In mijn dialect zou ik hier niet te begrijpen zijn.

    • ms

      Echt dialect spreek ik niet, maar eerder wat ze “tussentaal” noemen maar er zitten hier en daar wel dialectwoorden in van de plaatsen waar ik gewoond heb en die ik toch ging gebruiken.

  3. Als dicht-taal kan dialect mooi zijn.
    Voor de rest….

  4. Ik ben helemaal verzot op onze dialecten. Zo jammer dat ze langzaamaan verdwijnen.
    De Delhaize van Antwerpen zou al heel snel den Delheis van ’t stad gaan heten, want er is natuurlijk maar één stad in België (met een hele vette 😉). En het rijmt niet.

    • ms

      Toen ik pas ging werken vertelde mijn Waalse collega dat ze terug Waalse dialecten aanleerden omdat ze vreesden dat ze zouden verdwijnen.

      Wij staan nu ook op dat punt.

  5. Dialecten kunnen zo mooi zijn. Ze zijn het dichten en rijmen waard!

    • ms

      Dat van Aalst is sappig, dat van Landen zingt, dat van Overijse, mja …

      Mijn vader noemde dat plat. maar dat was omdat ze tegen iedereen zomaar “moane” zeiden, niet meneer, niet U, maar “ja moane” of “zeg moane”.

      • Veel mensen vinden hun eigen dialect plat, en dat van een ander minder.
        Ik vind moane helemaal niet verkeerd, maar in mijn dialect betekende het ‘kletskop’. Dus iemand met een moane was een man met een kaal hoofd (toen kaalhoofdigheid nog niet in de mode was).

        • ms

          Neen, “moane” was een woord zoals wij zouden zeggen: “ja manneke” of “zeg manneke” en dat dat hem stoorde kan ik volledig begrijpen.

  6. elsjeveth

    Wat een supermarkt al niet teweeg brengt. In september waren we in Leeuwarden en omstreken. Zo´n dialect, excuus taal :-), heeft toch wel iets. Of de taal die mensen spreken in Wales. Dan lijkt het of je in 1 ruk terug bent in de middeleeuwen.

    • ms

      In elk geval was ik wel blij dat in de hotels in Leeuwarden het zowel in het Fries als in het Nederlands geschreven stond. Je zou daar maar staan met enkel Fries.

Laat een reactie achter bij BertieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén