Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Sudderend en pruttelend op de stoof

Al is mske dan een thuisvrouw, ze is niet echt huisvrouw, hier regeert een huisman.  Slow kookt en wast en plast en poetst.

Aanvankelijk vroeg Slow aan mske nog of zij stoofvlees en vol-au-vent wou maken. Het bakken van pannenkoeken en bodding en het maken van gewonnen brood liet hij ook aan haar over. Ondertussen maakt hij zelf stoofvlees en ook aan gewonnen brood heeft hij zich al gewaagd.

Wat hij ook niet maakt dat is de spaghettisaus. Die maakt mske. Ze moet het recept daarvan nog eens aan Slow’s zus geven maar ze weet niet hoe ze dat op papier moet krijgen. Het zou vol staan met termen als: “op zicht” en “naar smaak”.  Maar het leukste aan die spaghettisaus is het einde: “laat een pozeke sudderen”.

En waar kan je beter spaghettisaus laten sudderen dan op de stoof? Het brengt herinneringen aan vroeger naar boven toen het pruttelend kookpotje ook zo een heerlijke geuren verspreidde dat je er al een uur van tevoren honger van kreeg.

Als je dan als kind ziek thuis op de zetel lag leek het dat de geurende dampen uit de pruttelende kookpot op de stoof zulk een zalvende werking hadden dat ze de genezing met dubbele kracht vooruit hielpen. 

De spaghettisaus staat op de stoof en Slow zijn neus krult. Hij zal deze voormiddag nog dikwijls eens komen proeven zoals een echte huisvrouwman betaamt.

Previous

Wafblaf

Next

De zucht van verlichting

9 Comments

  1. Hehe…daar is de stoof alweer..weet je dat ik me daar eigenlijk helemaal geen voorstelling van kan maken? Zoiets als pannetjes sudderend op een vuurtje, en dat was dan een spiritusbrander hier meestal, dat was uit m’n oma’s tijd…bij m’n moeder stond zondags het rundvlees wel de hele dag te sudderen, maar dan gewoon in de keuken op een speciaal plaatje op het kleinste pitje van het gasfornuis!
    Dit klinkt allemaal lekker nostalgisch en…gezellig! Maar bodding en gewonnen brood…hmmm dat laatste lijken me wentelteefjes…mijn moeder maakte die als ze veel oudbakken brood had, dan hoefde ze het niet weg te gooien en ‘won’ ze dat brood dus hahahaha! Maar wat bodding is…geen flauw idee..ik kan het niet eens raden!
    Mijn moeder hield trouwens helemaal niet van koken, mar als er nieuwe dingen uit te proberen vielen, deed ze dat wel en dús kwam er bij ons al heel gauw spaghetti op tafel..geen gesudderde..gewoon met smac gemaakt hahahahaha! Maar het was wél met rode saus…m’n zussie vertelde eens dat háár ex-schoonmoeder toen ze voor de eerste keer een pak macaroni gekocht had, had staan wachten tijdens het koken tot het rood zou worden, want zo zag het eruit op het pak..!!! hahahahahahahaa!
    Smakelijk voor straks!!

  2. ms

    Bij ons werd er in de achterkeuken gekookt. Waarom dat achterkeuken genoemd werd en niet gewoon keuken, dat weet ik zelfs hedentendage nog niet.

    Voor de soep werd zeker geen gasvuur aangestoken. Die stond dagelijks wel op de Leuvense stoof te pruttelen.

    Spaghetti aten wij al zeer vroeg al maakte mijn moeder dat oorspronkelijk met bruine suiker en ballekes. Maar ze is wel snel overgeschakeld op de zelfgemaakte rode saus, die aanvankelijk erg lekker was maar op het einde niet meer. Ze bleef maar dat ganse potje tomatenconcentraat daar in kiepen om niks verloren te laten gaan en dan ging dat echt wel te straf smaken als er minder saus diende gemaakt te worden.

    Later ging ze dan zaken uitproberen die wij op kamp of bij de mutualiteit hadden gegeten zoals macaroni met kaas en ravioli e.d.

    Gewonnen brood wordt wel degelijk wentelteefjes genoemd, maar in sommige streken wordt het ook verloren brood genoemd. En bodding is broodpudding, ook iets dat je met oud brood maakt. In Tienen noemen ze dat “zatlap”. Vanwaar dàt komt, dat weet ik niet. Dat zou ik eens aan een Tienenaar moeten vragen.

  3. Oooh…broodpudding! Dat lustte m’n moeder niet, daar vertelde ze over dat oma dat weleens maakte en dat ze dat niet lekker vond…dus dat maakte ze zelf dan nooit hahahahahahaa!
    Maar de wentelteefjes…ahaaa…dát had ik goed geraden dan! Ja..lekker door een losgeklopt ei en dan met suiker en kaneel…mjammm dát lustten we wel!

  4. Hey, Ik kwam hier eens zien of je het “stokje ” van Mizzd al gevangen had! Ik heb er ook eentje van fotorantje gekregen en ik probeer het stokje te volgen tot het stilvalt! Hopelijks valt het niet stil bij jou! Zo kom ik nog eens op onverwachte blogs terecht, en breid ik mijn leesrepertoire uit!
    Prettig weekend en nu je het zegt, k heb ook zin in zo’n pruttelende spaghetti!
    groetjes
    Christa

  5. ms

    Ik denk dat het voor zaterdag of zondag zal zijn, maar stilvallen zal het niet hoor Christa, je kan op je twee oren slapen.

  6. hihi, ik kwam ook even kijken waar m’n stokje belandt is
    ik slaap op m’n twee oren

  7. ms

    Het zal voor zondag zijn hoor ! De inspiratie komt hier zo ’s morgens tussen ontwaken en wakker zijn langs. En dan moet die nog wat aangekleed worden ook hé.

  8. Jaa…kleed dat eerst maar wat aan hoor…het zou geen gezicht zijn…die inspiratie zo in z’n floeren vaan? hahahaa!

  9. ‘ZATLAP’ ze noemen dat zo omdat het met alcohol word gemaakt. Dus broodpudding met alcohol ipv melk. Ik weet wel niet meer met welke alcohol, ik dacht met bier of rhum maar dat zou ik nog eens moeten vragen dan want dat ben ik niet meer zeker.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén