Toen anderhalf jaar geleden die ganse heisa rond Knut, het ijsbeerjong, de media haalde, vond mske dat er al genoeg over geleuterd werd zonder dat zij daar haar steentje moest toe bijdragen.

Feit is dat de anti-Knuts in die tijd beweerden dat het onnatuurlijk was, het jong in leven te houden omdat hij in de natuur het niet zou gehaald hebben en ook dat hij op deze manier te gedomesticeerd ging opgroeien. Dat konden ze niet weten. Ook in de natuur zijn er adoptiekinderen. Maar dat was anderhalf jaar geleden.

Nu is er weer heibel rond Knut. Die anderhalf jaar oude ijsbeer heeft het verstaan om de karpers bij zijn verblijf uit het water te vissen en op te eten. We hebben al woorden als “karpermoordenaar” en “psychopaat” in de kranten zien staan. Euhm … volgens ons is dat gewoon teken dat Knut helemaal geen geciviliseerde hinder ondervindt van zijn gedomesticeerde manier van opgroeien en er een gezond ijsbereninstinct op na houdt.

Het is niet bepaald Knut die met de vinger moet gewezen worden, maar de slimmeriken die karpers uitzetten in een waterke waar een ijsbeer woont. Wat hadden ze gedacht? Dat hij die karpers ging aaien?