Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De stoelendans

De allereerste typemachine die mske gebruikte was die van haar vader. Een draagbare. Vermits die gewoon op de tafel kwam te staan gebruikte zij geen gewone stoel om te typen maar de pianostoel, die was hoger.

Later, bij haarzelf thuis, stond de elektrische typemachine boven op de overgebleven kamer. Ze stond op een burootje en bij dat burootje stond een taboeret. Dat taboeret, wie weet vanwaar dat ooit gekomen was, had één centrale poot die vanonder openging in vier voetjes … zonder wieltjes.

Op het werk had mske een burostoel, het gekende model. Alleen was het simili daarvan gescheurd en net toen ze zelf met een sterk stuk stof een hoes had gemaakt, besloot de baas dat alle stoelen vervangen moesten worden. Dat moesten allemaal dezelfde zijn. Erg onhandig, dat wel, want allemaal dezelfde betekende voor hem, dat ze allemaal armleuningen hadden. Gelukkig is ze er daarna niet lang meer gebleven maar de oude burostoel was ondertussen wel bij ons thuis beland en mske begon met haar eigen zaak.

Toen ze na enkele jaren rugpijn kreeg van die stoel en er ook al een tweede pc was bijgekomen, werd er een nieuwe burostoel gekocht en verhuisde de gerestaureerde naar de tweede pc waar Zoneke en Zus huiswerk op maakten of al eens insprongen. 

Zoneke nam het taboeretje mee naar zijn eigen buro boven en Zus noemde de stoel, de zwangerschapsstoel, omdat hij na al die jaren trouwe dienst zo bewegelijk geworden was en zo lenig dat hij zo goed als alle standjes aankon. Dat was die stoel die Slow uiteindelijk naar de verdommenis heeft geholpen.

Ondertussen was die nieuwe van mske eigenlijk al aan het tegenvallen.  Die heeft nooit echt gedeugd en we woonden hier nog niet lang toen ze er door zakte. Een van de vijf armen was afgebroken. Raar! Armen? Poten? Ach … naar keuze.

Toen gaf Slow zijn nieuwe, die we hadden gekocht na zijn demonstratie, aan mske door. Hij vond die niet goed zitten en sedertdien zit Slow gewoon op een keukenstoel. Al die jaren heeft hij al eens hier een burostoel geprobeerd, daar eens een burostoel geprobeerd maar hij schudt telkens van neen. 

En het is dus die burostoel, die Slow niet gemakkelijk vond, die nu raar doet. Maar nu vraag ik me af … ligt het aan de stoel? Of ligt het aan de vloer? Want hier, waar mske zit, is eigenlijk zo een zoenk in die vloer, waar die stoel dus altijd inrolt.

De vraag is, zou hier ooit een stoel op een normale manier kunnen verslijten zonder dat die dramatisch aan zijn einde komt? Alhoewel … het zwarte taboeretje … dat is er ook nog!

Previous

De letters uit de gazet

Next

Bingo! Bingel …

10 Comments

  1. Ahaaaa…dus bij jou gaat ook alles héél lang mee hè! haha!
    Maar als er dus een zoenk in de vloer zit, dan helpt geen enkele nieuwe stoel nee..allemaal zullen ze in dat gat willen duiken!
    Maar een hele dag op een krukje zitten…daar worden we te oud voor hoor…ik heb 11 jaar lang op een kinderstoeltje gezeten op m’n werk…zonder problemen, maar zou daar nu toch niet meer aan moeten denken!

  2. ms

    Het is niet die zoenk die maakt dat ik ga scheef hangen, dat heeft echt wel iets met de stoel te maken. Wat ik me afvraag is of die zoenk maakt dat die wieltjes sneller verslijten.

    Vorig jaar bij de oma@opadag bij Ella op school mochten wij ook op zo een kinderstoeltje zitten voor een koffie met taart. Het viel nog mee. Maar een ganse dag?

  3. Pffff. van een stoelendans gesproken zeg. Bij jullie is dat wel van toepassing. Hahahaha , al vond ik die eerste van Slow, gewoon hilarish. Dus, vandààr komt ‘die zoenk ‘ … !

  4. Ik zat er ook niet de hele dag op hoor..een gedeelte van de dag maar..maar wél 11 jaar lang..!

    Maarre…een oma@opadag..wauw..modern hoor! Wij hielden alleen weleens oma&opadagen hehe!

  5. ms

    Bbbbblllllbbbbblllllbbbbblllll …

    Over burostoelen gesproken, die van ons worden vermoedelijk wel intensiever gebruikt. Het is hier de ganse dag een aan- en afgerij met dat ding. Beter gezegd: “was!” Want de laatste tijd schuif ik er eerder af dan dat hij één wiel verzet.

  6. bea

    Eerst diene zoenk wat opvullen en dan toch een nieuwe bureaustoel, ’t moet er eens van komen.

  7. oeie oei,wat er al allemaal gebeurd is met die stoelen.Je zult er eentje moeten zoeken met veren die alle oneffenheden op de vloer en rare bewegingen van de stoelenziter/ster kan opvangen precies zoals met een auto hé!!

  8. zou je niet beter ene zonder wieltjes nemen
    dan krijg je nog wat beweging ook, nu rij je ergens naartoe met je stoel, en dan zou je meer moeten eens rechtstaan en verlopen
    allé denk ik hé, want ik probeer mij zo voor te stellen hoe jullie samen aan een buro zitten en dan eens verrijden naar een kast of zo, k ben nogal visueel, zelfs al heb ik jullie nog niet gezien, ik zie in gedachten jullie daar zitten werken en sakkeren over de stoel

  9. ms

    Efkes aan beeldcorrectie doen! Ik rijd niet met die stoel. Die wieltjes dienen om van de burotafel naar het buro te rijden (½m), naar de papierkast en de boekenkast ga ik te voet.

    En aan sakkeren doen wij hier niet. Dat doen anderen wel voor ons.

  10. haha, jaja

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén