Hij had ons liggen! Hij had ons verdorie liggen!

Ik was zo op mijn hoede dat ik niet in de buurt van de stal (berging dus) wou komen en ik was dan ook hoogst verwonderd toen Slow ons eten op de normale plaats zette. Ik verwachtte een linkse zet van hem en ben met mijn ogen open in de val gelopen. Toen we zaten te eten heeft hij gewoon de doorgang naar boven gebarricadeerd met een deur die ze tussen de living en de eetplaats hadden uitgebroken.
 
Vroeger sliep ik op de kamer van Zus maar sedert het huis verkocht is, is die kamer leeg en afgesloten. Dus sliep ik op de overloop, Karboenkel ook. Stel je voor dat mske zou vertrekken en ons vergeten! En nu … dit!
 
Dit wordt de zoveelste veldslag in de oorlog: “Slow tegen de katten!”