« …

De eerste keer dat mske naar Noorwegen ging, in 1991, ging ze daar een hond kopen. Het beestje was besteld en moest enkel afgehaald worden. Na tal van avonturen op de boot van Frederikshavn naar Oslo -die ik ooit misschien nog wel eens vertel- reden ze het, toen nieuwe, fiëstakke van die boot. Achterin stond een lege varikennel (grootste model) omdat ze toch geen onbekende hond zo maar in een nieuwe auto gingen laten zitten.

De douanebeambte was erg vriendelijk en vroeg, zoals naar gewoonte, wat ze kwamen doen en zo meer. Plots schrokken ze op door een gebulder achter hen en hoorden op zijn Herr Flick’s vragen: “Veir is de dog?”

Ze draaiden zich om en daar stond een andere douanebeambte met gefronste wenkbrauwen en zijn armen overeen. Toen ze niet snel genoeg waren om te antwoorden herhaalde hij, maar nu nog iets luider: “Veir is de dog?” en wees daarbij dreigend naar de varikennel. mske kon die man niets uitgelegd krijgen aangezien hij als een wildeman in de varikennel dook, het deken er uit trok, dat deken uitschudde en dan als een razende de deuren van de auto openmaakte.

Ondertussen handelden de eerste douane en mske de zaken af, de correspondentie aangaande de hond werd nagelezen en voor deze beambte was de zaak in orde. Maar ze konden niet vertrekken aangezien dat ander individu als een verpersoonlijking van Inspector Clouseau naar the dog aan het zoeken was. In de valiezen, in de handtas, in het handschoenvak, overal, overal, overal!

mske dierf Ex niet bezien, die de andere kant uit stond te kijken en de bovenlip van die eerste douanebeambte trilde ook al verdacht.