Toen Zoneke stage moest lopen en zijn stageplaatsen zo gespreid lagen dat er met geen mogelijkheid een busabonnement kon genomen worden, kocht mske een brommertje, zéér tegen de zin van Ex, aangezien dat toch weeral geldverspilling was. Toen Zoneke was afgestudeerd in juni, verkocht mske dat brommerke tweedehands. De vrouw die daar op afkwam, was met de prijs en met alles akkoord, maar terwijl mske de papieren ging in orde maken, deed ze een zielig verhaal aan Ex over scheiding en geen geld, met als resultaat dat die akkoord ging om maar 1/3 cash aan te nemen, waarbij de dame in kwestie beloofde voor de 10de van de maand augustus het overige te betalen.
 
Het vervolg laat zich raden … Op 10 augustus géén geld, op het eind van de maand augustus geen geld. Ex wou dat al zo laten. Met het woord “geldverspilling” in het hoofd heeft mske eens goed haar gedacht gezegd, waarop Ex naar de dame in kwestie belde, die hem zei dat ze haar een rotbrommer hadden verkocht en dat daar van alles aan scheelde volgens haar brommergaragist en dat ze enkel het verschil ging betalen en daarna de telefoon dicht gooide. Toen wou Ex dat weeral zo laten, maar toen heeft mske eens beter haar gedacht gezegd en belde hij toch terug. Met een koninklijk air wist het personage in kwestie te zeggen dat ze met hen niets meer te maken wou hebben en gooide de telefoon dicht.
 
mske pakte alle papieren aangaande, stapte in haar fiëstake en reed naar een advocaat. De advocaat, beter op de hoogte van alle juridische kwesties, heeft een brief geschreven met berekening van interesten en alle legale kosten, waarop geen reactie kwam. mske heeft een rechtzaak aangespannen voor 6.000 frank.
 
Die vrouw betaalde iets te laat, de zaak stond al op de rol, wat ook geld kostte, maar mske heeft uiteindelijk meer overgehouden dan de afgesproken verkoopsom, zelfs na aftrek van de betaling van de advocaat.
 
Nu weer! mske koopt een huis, discuteert niet op de verkoopprijs, heeft geduld, maar ziet haar planning door haar neus geboord.
 
Krijgt ze telefoon van de dame van het immobiliënkantoor die haar zegt dat het niet zo eenvoudig is om een andere woonst te zoeken. Vier maanden en die vrouw heeft geen andere woning gevonden? Maak dat de ganzen wijs, maar niet aan mske! Het resultaat zou zijn dat ze enkel de sleutel kan krijgen op zondagavond i.p.v. op vrijdagavond, maar dat weekend had mske gepland om het papier van de muren te gaan trekken. mske zegt: “Néén”. Ik heb al verteld wat mskes “néén” inhoudt. Waarop die immobiliënkantoordame uitvliegt en dreigt dat dan de akte later zal verleden worden. Normaal heeft die daar niets in de pap te brokken maar mske is bang dat die notaris bang is van die vrouw omwille van het cliënteel dat ze hem aanbrengt en dus wel eens akkoord zou kunnen gaan.
 
Maar die dame zegt verder: “Jij zet een vrouw met drie kinderen op straat”. Dat had ze nu niet moeten zeggen zie, dat had ze nu echt niet moeten zeggen.
 
mske heeft bewust de automatische ingeschakeld en gedacht: “Jij neemt over”. Ze heeft onmiddellijk een fax gestuurd naar de notaris, zich beroepend op haar recht, dat die akte moet verleden worden op eerste aanvraag van de koper (mske dus) en dat ze, aangezien dat al niet meer de eerste aanvraag is maar de zoveelste in de rij, die akte moet verleden worden op vrijdag. En vrijdag, als ze de sleutel niet krijgt dan … maar dat zal ik daarna vertellen. Strategische planningen mag je niet op voorhand kenbaar maken zegt mske.
 
De uitleg: mske vindt zichzelf een idioot dat ze altijd klaar staat voor iedereen, dat het zó verschrikkelijk lang duurt eer ze boos wordt, maar iets dat haar onmiddellijk boos maakt is als ze haar proberen te bedotten. Dat kàn niet!
 
Als je financiële problemen hebt, koop je geen brommer en als je je huis verkoopt dan weet je dat je er uit moet. Iedereen weet dat mske altijd wil helpen, maar het moet uit vrije wil gebeuren en niet gedwongen zoals in deze twee zaken.
 
En dan de uitdrukking “je zet een vrouw met drie kinderen op straat”! Als het lot van de vrouw met drie kinderen zó ter harte ging van de dame van de immo, dan moest ze haar huis ter beschikking stellen en niet dat van mske. Gemakkelijk is het goed te doen met het goed van een ander. En die drie kinderen, dat is geen ziekte, waar dat mens niet kan aan doen, maar jà iemand heeft ooit eens gezegd:
 

“Zelfs de dorpsidioot kan poepen en kinderen maken, ’t is ze deftig groot krijgen dat moeilijk is”.

Maar dat wijs persoon staat niet in de boeken der wijsgeren.
 
En mske geeft geen sikkepit om geld, alhoewel ze er voor werkt omdat geld levensnoodzakelijk is, maar je kan haar niet om- of uit- of (zever in pakskes) verkopen. Want ze betaalt liever een eerlijk advocaat dan ook maar één nikkeltje in handen te laten van afzetters.