Sedert geruime tijd mag men in dit land vrij zijn elektriciteitsleverancier kiezen. Aangezien mske toch het wat-was huis moest verkopen had het absoluut geen zin om dat elektriciteitsprobleem nog te bekijken en liet ze dat dus gewoon verder lopen.
 
Toen ze hier kwamen wou Slow dat toch eens terdege bekijken omdat er sprake was van besparingen tot 65%. Dus heeft hij het ganse land op zijn hoofd gezet om het boekje van testaankoop te vinden waarin die vergelijkende studie stond. Daarop heeft hij grondig nagegaan welke maatschappij het best zou passen in dit huis. Daarvoor heeft hij er de eindafrekening van het vorige huis bijgehaald en op die basis de berekening gemaakt. Aan de hand daarvan besluiten Slow en mske van leverancier te veranderen.
 
Nu blijkt dat je daarvoor zowel bij de intercommunale als bij de leverancier zélf moet binnenspringen, maar blijkbaar zijn die nooit op dezelfde uren geopend, zodat de man van de leverancier een papier meegeeft dat door de intercommunale dient ingevuld te worden.

Als Slow daarmee naar de intercommunale gaat, wordt hem gezegd:

“Als je wil veranderen, hé meneer, dan moet je je plan daarmee trekken!”

Waarop Slow antwoordt dat het papier toch ingevuld is.

De man bekijkt het papier en zegt:

“Je had minstens het EAN nummer kunnen invullen, hé meneer”.

Wat Slow uiterst verbaasd doet kijken want wat en waar is in hemelsnaam dat EAN nummer en dus vraagt hij waar hij die info moet halen.

Zegt die man:

“Op de factuur, hé meneer”.

Slow vraagt dan op wélke factuur aangezien ze hier nog niets van elektriciteitspapieren hadden gezien, waarop hij hem geantwoord wordt:

“Op je elektriciteitsfactuur, hé meneer”.

Daarop zegt Slow dan dat hij hier maar pas woont en dat de elektriciteitsfacturen bij de vorige eigenaar toekwamen. Daarop zegt die kerel:

“Jama, dan kan je dat nummer niet invullen, hé meneer”

en hij bekijkt Slow of hij een idioot is, grist hem het papier uit zijn handen en schrijft dat nummer daar dik tegen zijn zin op.

En dat is nu ook één van de redenen waarom mske bij de vorige weg wou. Die dachten ook beleefd te zijn door in elke zin “madam” te zeggen maar zijn eigenlijk boers en onbeschoft.