Sedert mske heel klein was merkte ze op dat op onregelmatige tijdstippen zich doodziek voelde, vergezeld van een barstende hoofdpijn. Moe, die zelf te kampen had met migraine, beweerde dat dat allemaal aanstellerij was, want als je hoofdpijn had kon je niet lachen met de grappen die er blijkbaar enkel op dat moment konden verteld worden, je kon geen TV kijken maar je kon wel huiswerk maken. En zoals altijd dacht mske dat moe het wel beter wist en verzette zich tegen het ding.

Op haar negentiende ontdekte ze dat dat kreeg na het eten van uien, look en aanverwanten en ze trok naar de dokter. De dokter luisterde naar haar verhaal en vroeg toen:”heb je een lief, moet ik je de pil niet voorschrijven?” en mske ging buiten zonder voorschrift voor de pil want ze vond de dokter een opdringerige idioot.

En ze lette op wat ze at, maar merkte dat ze dat kon krijgen bij stress en bij vermoeidheid.

Na de geboorte van Zus legde ze het probleem uit aan de huisarts die haar antwoordde: “ja, in Biafra zullen ze dat probleem niet hebben” en mske bleef met haar mond open zitten want als het op eten aankwam was zij maar een petieterig etertje.

En ze vertikte het om het nog eens aan een dokter te vragen, maar het ding kwam terug op het onverwacht en Ex beweerde steeds dat het aan mske zelf lag, meestal beweerde hij dat het door de twee glaasjes wijn kwam die ze elke avond bij het avondmaal dronk. En mske bleef er zich gewoon tegen verzetten en zette zich achter haar pc en werkte. Als ze dierf stoppen of even gaan liggen was er telkens iets. Op een dag dat ze het erg had en ’s morgens in bed bleef, belde Ex op om te zeggen dat hij het nummer van thuis had laten doorschakelen want zijn werk verhuisde en de mensen die hem moesten hebben, moesten hem toch kunnen bereiken. Na de derde telefoon is mske maar gewoon aan het werk gegaan. Toen mske in een brochuurtje over migraine las dat het ding een vorm van migraine was en dat het inhield dat de maag blokkeerde met een enorme hoofdpijn tot gevolg, gaf mske het foldertje aan Ex die de week erop een aanval van migraine kreeg, wat hij nog nooit had gehad. Hij was een ganse week thuis en hing voor de TV.

En mske vond een remedie. Ze dronk ’s morgens een groot glas cola zodat haar maag een frisse douche nam en gedurende de dag dronk ze kruidenthee. En alles ging goed. Tot “hèt”.

Sedertdien dronk mske niets anders meer dan cola light. En daar wou ze van af en dronk ze al twee weken terug één pot ’s morgens en één ’s avonds en gedurende de dag kruidenthee. Dus gisteren een gans colavrije dag met een rebellerende maag tot gevolg vanmorgen. Slow is als een haas een fles cola light of twee gaan halen en nu is mske weer menselijk. En mske denkt dat ze gewoon weer de gewoonte van vroeger moet aannemen. Een douche van buiten, een douche van binnen en dan kruidenthee.