Het is hier rustig. Zo rustig als mske het soms wel eens zou willen hebben als ik met Karboenkel pets-op-a-toot speel, maar nu vindt ze dat helemaal niet leuk.

Ik loop wat tegen haar been te flemen.

En Mouche ligt op de plaats op de lage kast achter mske, waar ze enkel kan liggen zolang Karboenkel het niet ziet.

En Toke zit door het raam te staren wat ze normaal ook niet ongestoord kan doen.

En we hebben geen van ons drieën gegeten. Welk plezier hebben we nu aan eten als hij er niet is om het proberen af te pakken.