Rond de periode van kerst, toen mske zo wat in haar herinneringen zat te graaien en terug dacht aan de oude reclamepanelen en logo’s had ze het op een zeker moment over het olifantje van Terlenka. En ze kon dat maar niet terug vinden.

Dus stuurde ze op een van die avonden een mailtje naar de fabriek in Nederland. Natuurlijk dacht ze dat ze daar nooit nog iets ging van horen.

En kijk! Wat we vandaag in onze mailbox vinden.

De kleine dingen zijn soms de meest waardevolle. Niet het olifantje op zich, maar de moeite die iemand zich getroost heeft om een ander een pleziertje te gunnen. Wel, dat is uitermate geslaagd!