Ons hoofd gonst als een bijenkorf en dat hangt ons voeten uit. We zullen de handen uit de mouwen moeten steken en er ons schouders tegen zetten.

Wat we niet weten doet onzen buik niet zeer van en kan het ook niet op onze lever liggen, tenzij ze een mes in onze rug ploffen. Dan rijzen onze haren ten berge en willen wij wel onze gal te spuwen en van ons oren te maken.

Met ons ellebogen werken, tegen schenen schuppen en op lange tenen trappen is aan ons niet besteed, wij doen alles liever recht in het gezicht.

En verder laten we het niet aan ons hart komen.