Vanmorgen stond Slow er op om toch maar de belbus te bellen. En ja, het moet leuk blijven, dus belbus gebeld.

En na het zwemmen vroeg Slow hoeveel nikkel mske nog had want hij wou een cola uit de automaat. “Dood van dorst” was mskes diagnose. Maar hij nam de cola gewoon mee. En toen ze door het parkske wandelden naar de bushalte, ging Slow op een bankje zitten en opende de rugzak en haalde er een brooddoos uit.

En zo zaten Slow en mske daar genoeglijk hun zelfgebakken brood met salami op te eten toen de hautaine madam daar passeerde.

De hautaine madam gaat alle dagen door dat parkske met haar honden voor een kakske maar zonder zakske, al staan er vuilbakjes ter beschikking. En de hautaine madam is ook van het type dat geen goeiedag terugzegt op een vriendelijke begroeting.

Nu liep ze voorbij terwijl ze nogal hooghartig naar Slow en mske keek en bleef kijken. Op een zeker moment dacht mske zelfs dat ze haar hoofd helemaal rond ging kunnen draaien op haar romp.

Blijkbaar is een picknick op een bank in een park nogal minderwaardig omdat het maar een simpel plezier is en een kleine attentie.

Je honden in een publiek park laten kakken getuigt echter van doorzicht blijkbaar, dan moet je het in je tuin niet opruimen.