Toen mske ooit op een bepaald blog reageerde, beet de schrijver van het blog mskes neus af.

Op een zeker moment haalden twee bloggers tegelijkertijd de link naar dit blog van hun linkenlijst.

Later mailde mske met een blogger en plots stopte dat en haalde ook deze blogger deze link van haar blog.

Toen mske acht maand aan één stuk bloedde en zich niet goed voelde, bleef het ijselijk stil.

Toen mske om één of ander voorval een steunmail stuurde naar twee bloggers, kreeg ze geen antwoord.

En mske dacht wat ze altijd had gedacht, namelijk: “ze moeten mij niet”. Maar dat interesseert mske niet zo, dat was altijd al zo geweest. Maar nu kon het niet gaan over het beroep van haar vader of over haar uiterlijk of wie weet welke reden, want deze mensen kenden mske niet. Bizar! En toen bleek dat er een gans mailnetwerk achter deze blogs zit. En niemand uit mskes omgeving begreep het fenomeen.

En toen kwam de klop … Mr. Sloddermans probeert mske te intimideren zodat ze haar prijs naar beneden zou halen en als dat niet lukt geeft hij praktisch geen werk. Tot Monsieur de la Petite Dee een niercrisis krijgt, of zijn bediende een maand ziek wordt, of hij met zijn auto tegen een bus knotst of was het nu de bus die tegen de auto knotste … dan is mske de redder in nood en drijft het slijm door de gang naar buiten.

En de zieke mske van vorig jaar die zag dat maar kon daar niet veel aan veranderen, er was geen fut genoeg over om de zaken aan te pakken. En het ging van kwaad naar erger.

Toen ze in Tienen de zaak op de juiste manier aanpakten, kwam mske er stilaan bovenop en maakte zich boos toen de ziekenkas zei dat ze zich op de ziekenkas had moeten laten zetten. Sedert wanneer is dat haar job?

En toen verscheen de aankondiging! En mske keek en las en herlas en zei: “we doen het! Verdomd Slow … dàt gaan we doen! Het brengt op en het is goed voor de fysiek”. En mske belde op en het werd afgesproken. Ze gingen fruit plukken in de pluktijd. En mske vertelde dat op hun forum.

Op 30 augustus post een gast een hatelijke reactie op hun forum, zeggende dat mske zich niet moet voordoen alsof ze niet inzit met wat anderen van haar denken, want dat ze anders niet zo snel beledigd zou zijn (enkel en alleen de uitlatingen van Ex, gedurende de laatste drie maanden van hun gezamenlijk leven heeft mske als beledigend ervaren). En mske zegt: “dat is …” en Slow ging het nazien, maar vond enkel een IP adres.

Donderdag 1 september kreeg mske een koude douche en Slow vertelde dat op hun forum. Vrijdag 2 september moesten Slow en mske enkele zaken regelen vóór die fruitpluk begon, denk Nuon, en ze vertelden dat op hun forum. Dus iemand was zeer goed op de hoogte van het reilen en zeilen ten huize hier.

Op zondag 4 september is mske zo dwaas om een studente succes te wensen voor haar examen van 5 september en dit doet ze op hun forum.

Mr. Sloddermans komt terug uit vakantie en gooit een ganse camion dossiers binnen en mske denkt: “amaai, dat wordt bulten om zowel peren te plukken als dossiers te maken”.

Op 5 september, eerste dag van de perenpluk, komen ze thuis en vindt mske een mail zeggende dat iemand niet meer op het forum komt omdat haar examens achteruit gesteld worden tegenover die van iemand anders. mske schrikt! Vergeten door al dat gedoe van 1 en 2 september. Te doeme toch!

Door de grote hitte en het ongewone werk zijn Slow en mske iedere avond stikkapot en wordt er met moeite nog iets op het blog gezet.

Gisteren zondag opent mske de blogs en leest en ze krijgt iets onder ogen over “troost niet gekregen van waar het verwacht werd”. Wel verdomme! En dat is een vloek, dus zeggen we dat nog een keer! Wel verdomme, mail dan dat je grootmoeder op sterven ligt anders kan mske dat niet weten of denk je nu écht dat ons ganse leven enkel en alleen om jou draait?

Moeten we nu écht op iedere avond van ons leven nagaan of deze of gene geen ongeluk heeft gehad? Of zijn kat niet van de trap is gevallen? Of hij de nagel van zijn dikke teen niet heeft verstuikt?

En jà, mske werd boos! En omdat ze zo boos was zei ze tegen Slow: “je weet toch dat ik je gezegd heb wie die anonieme poster was” en Slow herbegon zijn opzoekingen en vond meer vergelijkingsgegevens en mske zag zijn gezicht veranderen toen hij langzaam “ja” knikte.

En dus is nu alles zo klaar als een klontje! Mailnetwerk en de ganse santekraam!

En dit blog is ons blog en zal blijven bestaan omdat wij het leuk vinden en de reacties zullen blijven bestaan voor die paar enkelingen die zich niet lieten beduvelen of er niets van wisten. En mogelijk verdwijnt de mailknop ook nog. Wie nu nog wil mailen komt hopeloos te laat.

De mensheid kan stikken op de enkelen na die wel zullen weten dat ik het over hen heb, want opnoemen doe ik ze niet. Stel dat ik iemand vergeet!