Gisteren kwam de brief en vannacht lag mske wakker. Okee, ze weet dat die brief nog maar eens het toppunt van het toppunt is en ze vraagt zich af waarom die organisaties twee en een half jaar nodig hebben om te merken dat iemand hen geld moet. Ze vraagt zich dan ook af waarom die organisaties, op het moment dàt ze het merken dat geld ineens direct, onmiddellijk, stante pede moeten hebben. Vorig jaar Nuon en de kabel TV, dit jaar deze. En dan denkt mske dat er toch eens één de laatste zal moeten zijn. Dat dat toch niet kan blijven duren.

En het is dan nog niet eens voor mske, maar Slow en mske dat is één, dus draait dat ook in mskes hoofd. Van drie uur vanmorgen af … het liggen op zich is relaxerend en zalig, het is enkel dat hoofd dat niet rustig wil worden.