Vanmorgen, het was nog vroeg, dat voelde mske wel, vanmorgen heel vroeg lag ze wakker. Slow sliep nog, zodoende wou mske er niet uit voor een sanitaire historieke. Maar die sanitaire historiekes die laten zich niks gezeggen, dus sloop mske het bed uit. Dat is natuurlijk buiten Slow gerekend. Op het ogenblik dat mske terug het bed indook, was het 6.24u. Wat later hoort ze de kerkklokken van 7 en hoopt “laat hem die klokken nu niet horen”. Slow? Die klokken niet horen? En dan ontspint zich volgend gesprek:

• Wat ga je doen?
• Opstaan.
• Niet serieus hoor, helemaal niet serieus.
• Hoezo?
• Had ik dat geweten, was ik er niet uit geweest voor een sanitaire stop.
• …
• In het vervolg blijf ik liggen.
• …

 
mske zucht nog eens veelbetekenend en Slow? Slow legt zich terug in bed. Als mske terug in slaap is, staat hij stil op.

Als iemand zoiets tegen mske zou zeggen, zou ze vragen: “Wat ga je dan doen? Ga je dan ín bed …?” Maar Slow dat is zo een lieve, dat kan je niet geloven.