Vermits je heel veel lawaai moet kunnen maken éér ze iets willen doen, gaan we ons probleem hier ook eens aankaarten. Niet dat wij veel lawaai willen maken, dat ligt niet in onze aard, maar toch, het mag geweten zijn.

Eerst krijgen we de categorieën als kado. Dat vonden wij mooi meegenomen al leek het een monnikenwerk om alles vanaf juli 2003 in categorieën te gaan plaatsen, maar dat was zo moeilijk niet want je had de url van de werkpagina en die was zo opgevat dat je zomaar in het midden van je blog weg en weer kon springen, enkel en alleen door één getal te veranderen.

En toen kwam de paginanummering. En hoewel dat er professioneel uitziet kan je daar niks mee doen, want je kan maar per twee blz. per keer verder of terug springen. En ieder postje dat je in een categorie zet mag je die vlooiensprongskes gaan herbeginnen.

mske merkte dat die zondag dat ze hier nog wat zat na te zieken en stuurde maandag een mail. We moeten zeggen dat we practisch altijd antwoord krijgen op onze mails behalve op die ene toen we de captcha niet zagen en achteraf zegden dat het aan onze pc lag. Probleem dat in alle stilte en zonder veel tamtam opgelost is. Die captcha is namelijk zo vriendelijk geweest uit zichzelf terug te komen.

En dan nu, deze keer. Is het omdat wij alleen daar naar vragen? Waarom dienen die categorieën anders? Niet voor wat we nu schrijven. Dat is maar kattekribbelarij maar de oude postjes, die waar hartzeer en pijn in zitten, die willen we toch niet zomaar in een doos op onze blogzolder laten staan.

Ze moeten voor ons part niks aanpassen, enkel terug zetten wat was of ons zeggen met welke truc we in één ruk naar februari 2005 bijvoorbeeld kunnen terug gaan en de postjes daar in een categorie onderbrengen.

Zoals gezegd, we zagen niet genoeg, we klagen niet veel en vooral we schelden hen niet uit. Het zal dus niks uithalen.