Toen mske uit pure noodzaak, haar kiekebil met haar wijsvinger en duim van haar linkerhand vastpakte, waren die twee vingers natuurlijk vettig.

Gentleman Slow reikte haar de keukenhanddoek. Hm … Een keukenhanddoek dient daar niet voor. Toch niet volgens mske. En dus nam ze maar gewoon een servet en zei nogal nuffig: “ik ben gedistingeerd”. Slow keek en zei niks, maar toen mske even later op Chinees beleefde manier, haar goedkeuring over de “kip met rijst en curry” kenbaar maakte, monkelde hij zo wat en mompelde tussen zijn tanden: “gedistingeerd?”

Nochtans had mske haar servet voor haar mond gehouden!