Zo kon het gebeuren dat Slow en mske hun vrije zaterdag opofferden om naar Antwerpen, naar het boekenfestival te treinen. De tram zet je daar zo goed als voor de deur af. De boeken bekijken en kopen doet de tram nog niet.

Ze namen de IC tot Leuven, daar hadden ze vijf minuten om de aansluiting naar Antwerpen via Aarschot te nemen. Met al die werken aan het station in Leuven, zagen ze het achtereind van die trein nog net achter de bocht verdwijnen. Dat was natuurlijk niet dramatisch, een half uurke later hadden ze het boemelke via Mechelen, officieel heet dat een L. Tot Mechelen boemelde die trein in elk stationnetje. Vanaf daar reed hij in één ruk tot Antwerpen-Berchem en dan Antwerpen-Centraal.

Dat is ook al zo een bouwwerf. Eerst drie verdiepingen omhoog om er dan terug af te dalen tot ze elk moment verwachten Lucifer tegen te komen.

Voor de terugreis rekende mske efkes uit dat ze beter dat boemelke terug namen omdat ze anders in Leuven een uur op de aansluiting moesten wachten. Dus gingen ze eerst een happeke eten, maar dat is een ander historie, die is voor straks.

Ze stapten het boemelke naar Leuven op en éénmaal daar bleek dat het boemelke naar Landen enkele minuten vertraging had, zodat ze dat ook nog konden hebben.

Het was een toffe treindag. Wat daar tof aan is? Van op de trein zie je heel andere dingen dan met de wagen. Als je dat meer moest doen, was het nieuwe er natuurlijk af en zou het al minder zijn. Volgende keer gaan ze toch proberen die IC te nemen. Alle Belgische stations zien er zowat eender uit. Ze hebben zelfs dezelfde bloempotten.