“Oei” zegt Slow gisteravond “ik heb mijn pillekes niet gepakt”. En hij doet dat dan maar in het buro, maar door een onhandige beweging floept dat pilleke weg.

mske kijkt niet blij. Slow zoekt en zoekt en mske zoekt en zoekt. Ze vinden het niet. “Jamaar” zegt mske “als dat in de cola gefloept is of als Sloef dat vindt en opeet, dat is niet gezond zé”. Gezond of niet gezond, dat pilleke bleef onvindbaar.

Vanmorgen komt mske op het buro en het eerste wat ze ziet is het pilleke. Een wit pilleke op een wit blad papier vooraan op het buro, binnen handbereik.

mske zou eigenlijk moeten weten dat ik niks opeet wat er niet als eten uitziet.