Daarnet was Slow boos. Dat valt niet dikwijls voor maar hij was boos op Mouche. Dat vervelend beest moet altijd op de tafel springen nadat die afgeruimd is en Slow was het beu van haar er af te jagen. Zodoende floot hij heel schel.

“Potjan” zei hij “nu heb ik zo hard gefloten dat mijn eigen oren pijn doen.”

Ik was al half recht op de pc van het schrikken. “Je hebt Sloef doen schrikken” zei mske “nu moet je zeggen dat hij braaf is, dan weet hij dat het op hem niet is”. “Dat weet hij toch wel” zei Slow “hij ziet toch ook dat ik richting keuken fluit”. “Zeg toch maar dat hij braaf is” hield mske vol omdat ik argwanend Slow in het oog hield. “Brave Sloef” zei Slow en ik heb me maar terug te slapen gelegd.