Eindelijk zeg! Ik dacht dat ik hier niet meer ging geraken! Maar ze zijn nu efkes stoom gaan aflaten in de Colruyt. Slow is al drie dagen aan het zeggen dat de muizen dood liggen, maar mske had last van plaatselijke doofheid.

Haar ogen fonkelden werk, haar oren luisterden werk, haar mond … werk.

Maar nu zei Slow: “zeg, nu is de noodconfituur ook wel op hé”. Tja, dan wordt het wel hoog tijd om te gaan.

Efkes in mijn pootjes spuwen en dan zeggen … euhm … dat het er herfstig uitziet daar buiten?