Ze waren met de trein gegaan, een kwestie van het parkeren in Brussel te vermijden. Ze hadden bekeken dat de laatste trein om één minuut nà twaalf terug ging en dachten dat The Proclaimers zo lang wel niet zouden zingen.

De IC treinen die vanuit Landen vertrekken zijn meestel erg luxueuse stellen en het is aangenaam, zonder stress en je rijdt comfortabel.

In het Centraal station viel het op hoeveel bedelaars er waren, steeds meer.

Toen ze terug in het station waren bleek dat er in de wachtzaal geen enkele bank meer voorhanden was. Ze gingen dan maar naar het perron, waar er ook geen enkele bank te vinden was. Op de trap gaan zitten? Dat zint mske niet en bovendien zaten daar al mensen op die, bizar genoeg, geen enkele trein moesten hebben. Raar. Op de andere perrons stonden er natuurlijk wel banken.

“Vergeet de railpass niet in te vullen” zei Slow. “Op de trein” zei mske “ze moeten maar banken zetten”. “Ja maar” zei Slow “als je dan de pech hebt dat er een bullenbijter direct naast je staat …” mske zuchtte en nam de railpass en legde hem op de vuilbak als ondergrond. “Op die vuile vuilbak … ” begon Slow. “Ze moeten maar banken zetten” zei mske, keek rond naar en alternatief en zei koppig ” … op die vuile vuilbak dus!”

In elk station, stationnetje, perron en perronnetje waar die trein doorreed stonden banken of zitjes. Maar in een groot station als Brussel Centraal niet. Hebben ze die weggehaald voor de daklozen?