We gaan het nog eens over FC De Kwibussen hebben. Nu niet over de Kwibussen zélf natuurlijk, dat hoort hier niet thuis maar over Slow en mskes nieuwe plaatske op de andere tribune.

Hun plaatske tussen de duiven was rap vergeten en hier kon mske wel aan de juiste kant van Slow gaan zitten. Gelukkig dat ze omgewisseld hebben, want aan Slow’s andere kant zit iemand die dan wel alleen naar het voetbal gaat maar gedurende de ganse match aan verslaggeving doet. Hij klapt zoals een ekster en zou die van VRT en VTM nog onder tafel babbelen.

Aan mskes andere kant zit dan net het tegenovergestelde. Zegt niet veel, brult niet, roept niet, zegt alleen af en toe: “mor allee” of “tedoemme”. Hij springt recht bij een goal, maar dat doen Slow en mske en de ganse tribune ook. Maar hij rookt. Op zich is dat niet zo erg in open lucht, maar hij rookt zijn oude matras op. Of toch iets van die aard. Maar mske is altijd blij als ze hem ziet komen. Niet voor de man zélf, maar achter hun stoelekes is er een doorgang. En zo lang die match niet bezig is, staan daar hangsupporters te wachten. Die wachten om te zien of alle abonnees wel daar zijn, zoniet zitten die “joep” op zo een goed plaatske.

Het is een keer gebeurd dat de stille man er niet was. En haar eendaagse gebuur had de ganse match bier in zijn handen, twee pintjes want ja hij had twee pollen. Was het op, ging hij bijtanken, ze hadden die beter aan een infuus gelegd.

En ja, het was goal en mske sprong recht en ze lette wel op die twee pinten, ze wou geen drasj bier over haar krijgen.

Vanwaar ze kwamen weet mske niet maar ineens slaagde hij er in om, buiten die twee pinten in zijn hand, ook nog twee klein mannen van een jaar of vijf op zijn schoot te zetten.

En toen de sjotter de goal naderde zei hij tegen die mannekes: “pas op hé, want die madam springt”. Olé vriend, ware het niet dat mske als hooligan gebrandmerkt zou zijn …