Kerstmis is niet ons favoriete feest en dat zal het ook nooit zijn. Daar zit een geschiedenis van Kerstmissen achter die al zo oud is als mske zelf.

Het gaat hem niet om de kadootjes, die worden traditiegetrouw met nieuwjaar gegeven.

Maar Kerstmis bij moe bestond er in om je boterhammen binnen te wurgen, nadat je niet meer nuchter moest zijn voor de communie natuurlijk, en haast je spoed je in die kerk te zitten want daarna mocht je moe helpen. Ondertussen speelde de kerstplaat, er was toch één LP voorhanden, de ganse dag. Een discussietje met Broer zat er niet in want het was Kerstmis. Een gewoon gesprekske met Broer zat er niet in want op kerstdag moest je je niet met futiliteiten bezig houden.

Het leukste aan kerst uit die tijd is de herinnering aan die keer dat mske met va naar de middernachtmis mocht. mske ging graag met va mee, die was soms nog eens vriendelijk. Al moest ze daarvoor ook nog eerst onder haar oren krijgen omdat hij haar niet wakker kreeg, want opblijven was er niet aan te pas gekomen. De knerpende sneeuw, het romantische van die witte sneeuw in het donker en daarna die majestueuze mis.

Later, toen mske getrouwd was, eiste moe dat ze met kerst tegen de middag bij haar kwamen. Dat had wat kunnen zijn, zo met allemaal rond die tafel, ware het niet dat mske het uitverkoren onderwerp was om plezier over te maken of nog maar op haar kap te zitten. Telkens dacht mske dat het anders zou zijn en telkens ging ze ontgoocheld naar huis.

Zodoende begonnen ze weg te gaan gedurende de kerstvakantie.

Nog later, na de breuk met moe werd kerst gevierd op kerstavond, met hun vieren tot Zus en Zoneke verkering kregen. Maar het bleef doorgaan op kerstavond. Tot enkele jaren terug.

Bollie’s neefje verjaart op kerstavond en dat werd moeilijk, dus verschoven ze, ondertussen was dat Slow en mske geworden, het kerstfeest naar kerstdag zelf. Het jaar daarop vroeg Zoneke om het bij hem te doen omwille dat dan Amke niet door de koude moest en ook omwille van de primitieve toestand van het huis. Zo bleef het dan enkele jaren.

Maar dít jaar zou het anders worden. Dít jaar zou kerst hier doorgaan op de middag. Dat was al een gans jaar zo gezegd.

De omstandigheden en de elektrieker hebben er anders over beslist. Het is bij Zoneke te doen.