Dat was toch een leuke tijd . Je ging om nafte(zeggen wij hier) en je kreeg zegeltjes die dan vlijtig gekleefd werden op een spaarkaart.En als die kaart nog een paar zegeltjes tekort had ,zou je bijna express een extra autotoertje maken om toch maar aan de laatste zegeltjes geraken(tja de nafte was dan ook nog zo duur niet!) En we bestelden de mazout bij dezelfde firma (seca)om nog vlugger aan een hoop zegeltjes te geraken.En dan lik lik en plak plak om in de winkel( want het woord shop moest nog uitgevonden worden)die glazen of dat servies en later een driewieler voor de kinderen of een trapladder te gaan “kopen”
Spannende tijden gevuld met spaarkaarten in al de winkels