Wat gaan we vertellen vandaag?

Dat het vannacht weer rumoerig was op de straat? Dat het dan wel geen roepen was maar dan toch een algemene vergadering waar iedereen het woord wou hebben? Het nijdige geklikklak van een paar schoenen inbegrepen. Weeral een paard! We gaan toch niet in herhaling vallen zeker en de laatste tijd is het best leefbaar met die feestzaal. Zo af en toe zijn is er nog eens een voorvalleke. “Ik dacht dat die van achter de berg hun bedevaart vervroegd hadden” zei Slow. Maandag mogen wij weer een mailtje sturen: “meester, ze hebben lawijt gemaakt!” Pfffft!

Of

Dat ons Line een tunnel aan het graven is die niet moet onderdoen voor die onder het kanaal? We gaan toch de dagelijkse bezigheden van de konijnen hier niet vertellen?

Wat gaan we dan wel vertellen?

Over het nieuws in ons internetgazet? We zijn er zelf nog niet uit wat we daarover moeten denken. Jaja, we moeten daar eerst eens over denken. Er zijn wel degelijk een paar voorvallen die onze denker gaande houden. En tegen dat we uitgedacht zijn is het al geen nieuws meer.

We zullen maar niets vertellen. Bovendien wordt er al genoeg verteld. Mijn rechteroor fluit. We zullen dus maar eens iets gaan doen.