mske bestudeert haar benen en vraagt zich af wat er nu zo appetijtelijk aan is. En dat is sedert haar jeugdjaren geleden dat ze haar benen nog bestudeerde. Toen vond ze die namelijk te mager.

Nu echter heeft dat een heel andere oorzaak. mske die nog steeds in haar korte broek gaat stappen heeft daarnet besloten dat ze niet uit de weg gaat voor loslopende honden en ze draaide kordaat het straatje in. Slow keek verbaasd en mske zei: “als hij nu komt aangestormd, heb ik mijn paraplu bij”. Er kwam daar toch ene aangestormd zeker! Zo een beetje een maat of vijf kleiner dan de ouwe aftandse bijter van vorige keer, je weet wel, zo een kleine klawieter van meer lawijt dan hond, maar hij wachtte wel tot ze voorbij waren en vloog naar mskes benen. Die draaide zich om en zette een stapke richting grasluis, om te tonen dat ze van hem niet bang was. “Rambo!” gilde de vrouw maar Rambo was doof aan die kant. “Rambo” riep de eerste man, maar dat bolleke niks gaf niet af. “Rambo!” blafte de tweede man, maar ik-hoor-je-wel-maar-ik-zie-je-niet blafte harder en grommen deed hij ook al. Het stopte maar toen hij van één van de mannen een sjot onder zijn edele onderdelen kreeg.

Wat verder kwamen ze een koppel tegen met een slof. Slof slof slof slof, tot hij ter hoogte van mskes benen kwam en toen moest hij ook snuffen richting haar been. “Foei Max” zei de man en de slof slofte verder.

Aan het kerkhof kwam er weer een hond. En ja lap! Weer snuit in de richting van mskes benen, maar die liep aangelijnd en kwam niet ver genoeg. Even wou mske zijn naam nog vragen, om de verhaallijn niet te onderbreken maar ten eerste was dat een pitbull en ten tweede was de man aan de andere kant van de lijn aan de lijn. Hij knikte dan wel vriendelijk goeiendag maar mske vindt dat je niemand moet onderbreken die telefoneert.

Bijna thuis kwamen ze toch zo een Cavalier King Charles Spaniël tegen. mske was er bijna over gesprongen om gerust te zijn want daar was ook geen lievemoederen aan, die luisterde nog slechter dan ’t achterste van een paard.

Dus nu bestudeert mske haar benen en vindt dat die er uit zien zoals ze er altijd uit zien. Een beetje dikker dan in haar jeugd, al vindt mske nu dat ze wat dunner mogen.