Zoals altijd had mske gedacht dat moe gelijk had, toen moe zei dat mske zomaar niet alles moest geloven en ze zei ook dat, wat mske wou zien, niet bestond.

Het ging hem over een huis in Waver waarover de lerares had verteld dat het kon draaien om het naar de zon te richten.

mske, die wel goedgelovig was maar toch eerst alles wou zien, had aan moe gevraagd of ze daar eens langs konden rijden als ze naar Waver naar de markt gingen, waarop het bovenstaande antwoord was gevolgd.

Later heeft mske nog veel aan dat draaiend huis gedacht, maar ging niet speciaal naar Waver rijden. Zolang dat huis, als het al bestond, niet in beweging was zou er toch niks aan te zien zijn, dacht mske.

Het bestaat wel en staat bovendien nog te koop … voor 345.000€.  “Je hebt toch al gebeld?” vroeg Slow.

Laat maar zitten, want de kat kon er niet aarden. Natuurlijk niet, ze speelden met dat beestje haar oriëntatievoeten. Zie je, als ik door het venster op de overloop kijk, zie ik onze achterburen. Maar als ik door het venster op de overloop moest kijken en de feestzaal zien, dan waren onze achterburen toch onze achterburen niet meer.  Of wordt de voorkant dan ineens achterkant?  Lap! Het draait nog niet eens en ik kom er al niet meer uit.