Ondanks de radio, iets voor de avant-première begon, aankondigde dat het hoofdpersonage van de film, het publiek rechtstreeks zou aanspreken en daardoor al een deel van het verrassingseffect was weggenomen, was het toch een frisse aanpak en konden wij ons eens verklaren met de term “renaissance van de Vlaamse film”.

Deze eer komt niet alleen deze film toe natuurlijk, de trend werd al eerder gezet, maar toch, als een film weet te boeien en te verrassen is de maker ervan toch in zijn opzet geslaagd.

Om nog maar eens het woord “fris” te gebruiken kunnen we zeggen dat de vertolking van Pepijn Caudenberg als Tom Naegels verfrissend was. Verder hebben we niks dan lof over de sterke prestatie die Koen De Graeve als Jonas neerzette. De vermelding van Pepijn Caudenberg en Koen De Graeve houdt niet in dat er ook maar enigszins commentaar zou te geven zijn op de acteerprestaties van de anderen, maar wij vinden dat de film toch door beide heren gedragen werd. En de meer bekende acteurs in de film hebben eerder al lauweren verdiend zodat we niet verwachten dat ze het ons kwalijk zullen nemen dat we hen niet expliciet vermelden.

Andere opmerkelijke verschijningen in de film zijn Sana Mouziane als Nadia en Youssef El Mousaoui als Ali. Ach eigenlijk zouden we gewoon de volledige cast kunnen vermelden.

Wat is nu het opmerkelijke aan deze film? Er worden enkele thema’s onder de loep genomen, thema’s waar we dagelijks mee te maken krijgen, maar er niet echt bij stilstaan dat we er misschien ooit eens persoonlijk mee zullen geconfronteerd worden en dan de dingen helemaal anders gaan ervaren. “Los” geen antwoord geeft op vragen, “Los” houdt geen zedenpreek. “Los” is gewoon een losse film die deze zaken met een gevoelige vinger beroert maar steeds langs de humoristische kant bekijkt.

Is “Los” een aanrader? Volgens ons wel. Al is het niet het klassieke soort film, we gaan er van uit dat de film, dankzij zijn aanpak, wel eens een groot publiek zou kunnen aanspreken.

Los – de film