Eigenlijk is dat geen theepot maar een bierpul van een halve liter. Aangezien mske echter geen bier drinkt, zeker niet met halve liters, drinkt ze daar haar thee uit. Nog aangezien er zo maar één bierpul is, wordt die manueel afgewassen voor direct herbruik.

Zo kan het gebeuren dat mske op vrijdagavond haar in bierpul vermomde theepot op het buro zet, de ganse zaterdag op stap gaat en op zondag Slow vertwijfeld hoort vragen waar haar theepot naartoe is.

Met een armbeweging wil mske dan aangeven waar, maar ze stokt als ze de lege plaats ziet. De theepul is er niet. De plaats is leeg.

“Heb je hem bij het afwassen niet laten staan?” vraagt Slow. “Neen” zegt mske “want ik moest dat nog doen”. “Heb jij hem niet meegenomen naar de keuken?” vraagt mske. “Neen” zegt Slow.

Voor alle veiligheid, Slow kennende, gaat mske naar de keuken. “Jij moet die meegenomen hebben, dat kan niet anders” zegt ze en kijkt in de kast bij de glazen bierpullen voor cola en in het afwasmachien, je kan nooit weten.

Niks! Dat ding is gewoon ontsnapt, in rook op gegaan.

Ergens in de namiddag tijdens mske’s drukke bezigheden in de living komt Slow binnen, zegt: “ahem, ahem” en toont de verloren zoon. “Hij stond in de microgolfoven” zegt hij “ik had vrijdag nog thee willen maken maar je moest er geen meer hebben”.

Zou ik nu “Slow kennende” niet in het vet moeten zetten?