mske zal een jaar of 15 geweest zijn toen ze onder de vakantie voor moe een hele hoop verstelwerk met de naaimachine mocht doen. Omdat moe toch niet thuis was zette mske de radio maar op. Maar die radio stond op BRT1 en omdat het niet in die tijd niet zo evident was die oude bakken te regelen liet mske die zo maar staan.

Dat hield in dat de liedjes af en toe onderbroken werden voor een stukske verslaggeving van de koers, of was dat nu omgekeerd? In elk geval, mske ervoer het niet als storend, neen, tegen het einde zat ze in spanning af te wachten hoe het zou aflopen.

Sedertdien heeft mske zowat alle jaren -met wisselende interesse- die Tour de France gevolgd.

In 2004 stond ze zelfs vroeger op om tegen 16u toch de dossiers buiten te hebben zodat ze kon kijken.

Dat was het begin van het einde. Ze vond het vervelend, door en door vervelend en bovendien vond ze het helemaal niet sportief meer. De nieuwe manier waarop er in ploegen werd gereden, met een berekende en gewiekste manier om de tour de winnen zonder ook maar enige emotie, stak haar tegen. Sedertdien heeft ze dus die hekel aan Lance Armstrong. De jaren erna stond mske niet meer vroeger op. Neem daarbij dan nog de krijtelijke commentaar van Michel Wuyts en het plaatje is compleet.

mske gaat enkel nog naar de tour kijken omwille van de omgeving, vooral de etappes in die delen van het land waar zij herinneringen aan heeft spreken haar aan. Over het algemeen komt Slow haar ook verwittigen als ze op een 10à20km van de eindstreep zijn.

Nu vond ze het de twee laatste dagen toch weer wat spannender om zien al zaten de grote kanonnen, merci Michel, er niet bij. Achteraf echter vertellen ze dan doodgemoedereerd dat die zo belangrijke etappe de mist inging omdat Contador vs. Armstrong niet uit den verve gekomen was.

Dat die ganse koers uit maar pionnen bestaat, dat weten we dus al vijf jaar, maar om de prestatie van Brice Feillu zomaar van de kaart te vegen als onbelangrijk … of gisteren, die strijd tussen Sandy Casar, Luis León Sanchez, Vladimir Efimkin en Mikel Astarloza. mske ging er zowaar weer even van in haar eigen vuist knijpen van de spanning omdat ze niet wou dat Efimkin won, wat hij ook niet deed, maar wel wou dat Astarloza won, wat hij ook niet deed, al kon ze zich met de overwinning van Sanchez verzoenen. Ze vond het wel grappig dat Slow had voorspeld dat Casar ging winnen, wat hij ook niet deed, maar wat er eigenlijk toch tot luttele meters voor de lijn had ingezeten.

Vandaag lezen we een artikel in Het Nieuwsblad en vandaar onze titel. Nu niet dat we het voor Cadel Evans hebben, verre van, maar hij verwoordt zo een beetje wat mske er ook van vindt.