Over het algemeen genomen vinden wij Meneer Sloddermans één van onze betere klanten, soms is die zelfs menselijk, maar op andere momenten … Bollie lacht daarmee en zegt tegen mske: “jij hebt een liefde-haatverhouding”. Dat omschrijft het nog zo slecht niet.

Na het voorval met die tien bange dagen kregen we de zaak met de onder de duivenschieter en al had het niks met Meneer Sloddermans te maken, hij geraakte er toch bij betrokken.

Sinds dat voorval heeft hij telkens op tijd betaald tot die dag in april dat ik hem opbelde en hij me kortaf antwoordde: “ik betaal wel ten gepaste tijde”. Toen ik een week later nog geen centen had gezien belde ik terug en vroeg wanneer het ten gepaste tijde was. Meneer Sloddermans viel uit de lucht met “hoe bedoelt U?” “Wel” zei mske “het is niet omdat uw bediende ziek is of U uw belastingsbrief gekregen hebt dat U dat op mij moet uitwerken”.

Het feit dat hij de telefoon opnam wees op het eerste en mske had haar belastingsbrief ook juist gekregen en die had Meneer Sloddermans vorig jaar ook samen met haar in zijn bus gevonden, zodoende mskes gevolgtrekking.

Ze hoorde Meneer Sloddermans denken: “hoe weet ze dàt nu weer?” maar hij zei dat hij het nog niet snapte want dat hij helemaal niks van “ten gepaste tijde” wist en dat hij de factuur al had betaald … of toch niet. Dezelfde dag stond het bedrag op de rekening.

In de maand mei, vijf dagen na de vervaldatum, belt mske hem op. Als begroeting zegt hij: “ik ben een week op vakantie geweest en heb drie minuten geleden betaald”.

Waarom we zo kort achter die mens zijn vodden zitten? Er gaat een geschiedenis van bijna 20 jaar gehakketak over betalingen aan vooraf en we willen absoluut de herinnering aan die oktoberse vergissing van die ene instantie levendig houden.