Is dat nu een gedacht of is de laatste tijd alles zo deprimerend?

Ga ik naar de startpagina van de blogs kijken zie ik deprimerende dingen en dan krijg ik het idee in mijn hoofd dat er dringend iets mag op gezegd of aan gedaan worden, maar is dat dan weer niet moeien? Oplossing: niet meer naar de startpagina van de blogs gaan kijken. Diegenen die ik wil lezen zitten in mijn feedreader.

Kijk ik ’s avonds naar “Thuis” dan zie ik niks anders dan deprimerende dingen en dan krijg ik het idee in mijn hoofd dat diegenen die dat schrijven zelf niet weten hoe ze met hun personages moeten omgaan. Enkele van die zogenaamde problemen zijn in een handomdraai op te lossen, behalve dat ene. Daar weet ik de oplossing niet voor en net omwille van dat ene heb ik er daarnet de brui aan gegeven. Ik heb een zware Thuis-indigestie. Oplossing: niet meer kijken.

Het werk zint me niet meer. Hopelijk is het tijdelijk maar het zint me niet meer. De ingesteldheid van de klanten, de aard van het werk, het altijd stilzitten, …, alles deprimerend. Oplossing: de lotto winnen maar dat lukt niet op commando. Of … nog een mogelijkheid. Die van Thuis lezen dat hier en komen mijn advies vragen, vinden het zo goed en ik word scriptschrijver.

De krant lezen is een straf. Sport gaat niet meer over sportieve prestaties maar over dopingperikelen en ziekenhuisverhalen. Politiek heeft ons nooit geïnteresseerd. Opel en DHL. Een hond van een brug gesmeten. Drie paarden losgelaten en onder een trein gelopen. Opwarming van de aarde en alleman gaat al naakt. Oplossing: de gazet niet meer lezen? Word ik dan niet wereldvreemd?

Dat is de weerslag denk ik. Zware zomer gehad, veel werk, weinig rust, veel weekends opgeofferd. De rust zou wel komen, maar dat gebeurt niet. Er staan wel leuke punten op de agenda voor de komende weekends maar die worden dan weer gesaboteerd door vittende en zagende venten aan de telefoon. Oplossing: de telefoon niet meer nemen? Neen hoor, want het is omdat het mijn beurt is om achter hun vodden te zitten dat zij zagen en vitten. Oplossing: nog harder achter hun vodden zitten en beenhard en ijskoud zeggen hoe de zaken staan … en aan de weekends denken.

Ach, ik ben een beetje getroubleerd, een beetje gepikeerd, een beetje ontspoord, om zo te zeggen. Eens alles terug op de rails zit, zal ’t wel beter gaan.